ายเอเ

็เข้ามาขวางหน้าเขาเอาไว้ “พระราชามีรับสั่งให้ท่านชายเข้าเฝ้า

่น รีบวิ่งแจ้นเอาเรื

หน้าไปยังศาล ก็แค่โดนเฆ

นไปใกล้ประตู ก็สัมผัสได้ถ

่างไม่ช

พูดคุยจนดังลอดออกมาด้านนอก เสียงพึมพำ เ

ู่ไม่ได้จ้องมองมาที่เขาด้วยแววเหยียดหยันเช่นเคย ทว่าสายต

ึงเบนสายตาไ

ยู่ ผมยาวตรงสีดำขลับปล่อยสยา

้อที่ปกปิดแทบไม่มิดภายใต้ชุดคลุมนั้น ใบหูที่แหลมเล็ก แ

าช

เร

ดูดีมีชา

้งผาก ไม่มีผู้ใดอยา

่งในชาวยูเรไกผู้ซึ่งใบหน้ามีรอยแผลเป็นข้า

้าน สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกล

ากการขมวดคิ้ว ชัดเจนว่าคนผู้นี้ไม

ือกแก่ท่าน ท่านราชาแห่งมวลมนุษย์” เขาเอ่ยออ

าคดีต่างพากันอ้าปากค้าง และพา

ไกอีกตนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโย

ี่แข็งกร้าว จนผู้คนอดไม่ได้ที่จะตัวสั่น “นี่เป็นสิ่งเล็กน้อยที่สุดที่ท่านควรทำ

ไกอีกคนกล่าว พลางเอื้อมหยิบถุง

กรรณของพระองค์กระดิกขึ้นเล็กน้

รียญทองด้วย” ยูเรไกผู้ที่

าอย่างตกใจ รวมถึงเอเมอเรียลด้วย เพ

เจ้าต้องทำมีเพียงแค่มอบเจ้าหญิ

๋ยว

ญิงงั

ไม่ได้หม

ปิดออกอีกครั้ง ทหารสองนา

ะ ต้องไม่ใช่

เขามา กลับขวางเขาไว้ เขากัดริมฝีปากแน่น พยายา

งไม่ใช่อย่างที่เขาคิด ม

มาถึงที่นี่เพื่อที่จะซื้

ยร่าไปที่กลางศาล ห่างจาก

คียร่าสะท้อนความรู้สึกในใจ

ที่ข้าต้องทำ ก็แค่เพียงแค่ขายนางให้พวกท่าน แล้วเงินทั้งหม

ี่ใบหน้าไร้ซึ่งร

ละลดระยะห่างระหว่างเขากับเอเคียร

งใบหน้าเธอเล็กน้อยเพื่อดูให้ชัดเจน สีหน้าขอ

ทุบลงบนโต๊ะอย่างแรง “ขาย！ นับจากวินาทีนี้

หลุดจากปากเอเมอเรียลก่

“ได้โปรด อย่าขายพี่สาวของข้าให้พวกเขาเลย

ื่อหน่าย “ตอนนี้มันเกินกว่าที

ที่เขาจะ

ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้นะ นางก็เป็นหล

ิ่งนั้น หากแต่หาได้สนใจไม่ “ท่านก็รู้ว่าอีกฟากของเทือกเขาใหญ่มีชะตากรรม

” ท่านลอร์ดวลาดิเมียแค่นเสียงเยาะ ท

นใบหน้า แต่เมื่อเขาสบเข้ากับดวงตาสีเทาอันน่าหวาดหวั่นค

้องแตะต้องกายหยาบเลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นแค่ข่าวลือก็จริง แต่เมื่อพี

่าไป ข้าก็จะไป” เอเมอเรียลกล่

รียล ดวงตาเบิกกว้างด้วยความ

ี่” เอเมอเรียลกล

ที่ได้รูปขึ้น “ไม่ เราไม่ต้องกา

หากท่านทิ้งข้าไว้ที่นี่ ข้าก็จะหาทางไปหานางให

้ซึ่งความขบขันใด ๆ “หากไม่มีพิธีผ่านแดน เทือกเขาใหญ่จ

เอเมอเรียลกล่

น ก่อนจะหันมามองเอเมอเรียลด้วยแววตาอ้อนวอน “อย่าทำแบบนี้เลย เอ

กไม่สนหรอกว่าเจ้าจะเป็นชายหรือหญิง เจ้าจะต้องรับใช้เจ้านายในทุกรูปแบบตามที่พวกเขาต้องการ ไม่ว่าจะในเหมือง ในห้อง

เรียลสั่นสะท

เจ้ามนุษย์ตัวน้อย เจ้าเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี

้ยินตั้งแต่เด็ก กับที่อ่านเจอในหนังสือล้วนเป็นความจริง การเป็

มฝันขอ

ไปอีกทางสิ

นหยัด “ที่ไหนที่พี

ทาสสองคน” ยูเรไก

ลอร์ดวลาดิเมียพูดต่อ ราวก

เสื้อคลุมของเขา หยิบถุงเหรียญอีกใบออกมา แล้วโ

อเรสตัสทุบค้