ี่หยานั่งอยู่ในตำหนักของตน ใบหน้างดงาม

นางเป็นเหมือนหนามยอกอกข้า คอยบงการข้าทุก

้ามาพร้อมน้ำชา นางคุกเข่าลงเบื้องหน้า