ิ! นี่เจ้ากำลังล้อข้

วดเข้าหากันดวงตาเรียวคมสีดำขลับฉายแววไม่เข้าใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด เสียงทุ้มต

าน จะให้ไปแต่งกับค

ดว่าเขาเป็นองค์ชายนางคงปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยไปแล้ว เพราะเกรงว่าจะทำให้ครอบครัวเดือดร้อนเหมือนชาต

สียงลง ภายในใจรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ อย่างบอกไม่ถูก นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรือว่านางรู้เรื่องของเข

หวีดหวิวผ่านช่องหน้าต่าง บรรยากาศรอบข้างเย็นยะเย

ือเรียวเล็กไปยกจอกชาร้อนที่วางอยู่บนโต๊ะไม้สลักลายด้านข้างขึ้นมา ริมฝีปากสีแดงระเรื่

ๆ เพียงแนะนำอีกทางเลือกหนึ่งก็เท่านั้นเพคะ เกรงว่าพระองค์จะร

หยียดยิ้มอย่างรู้สึกสะใจเมื่อเห็นสีหน้าซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัดของเขา ทว่านางก็ไม่ได้แสดงอ

าไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่านางจะปฏิเสธเขาเช่นนี้ ทั้งที่เขาคิดมาตลอดว่านางหลงให

่ยนไปราวกับเป็นคนละคน ก่อนหน้านี้นางยังชื่นชมเขามากเข้าหาจนเขารู้สึกรำคาญ แต่ดูตอนนี้สิสายตาที่เคยมองเข

จะทำให้เสียการใหญ่ แต่เขาก็ยังคงรู้สึกหวั่นใจไม่น้อยเพราะหากหมิงหลิ่งฟางเกิดเปลี่ยนใจไม่อยากแต่งงานกับเขาขึ้นมา โอกาสที

ใจดีสู้เสือ มารดาเคยสอนว่าทำการใหญ่ใจต้องนิ่

า...รักเจ้า มิใช่ว่า

ย็นชานางย่นคิ้วมองเขาอย่างพินิจพิจารณา คนผู้นี้ช่างหลงตัวเองได้ถึงเพ

่าวเน้นย้ำอีกครั้ง นางพูดถึงขนาดนี้แล้วคนผู้นี้ยังไม่รู้ตัวอีกหรืออย่างไร แค่เห็นหน้าก็แทบจะให้

นเคยคุยกันแล้วมิใช่หรือว่าพวกเราจะหมั้นหมายกันไว้ก่อน หลังจากน

งนาง เขาแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง นึกย้อนคิดว่าเขาเคยไปทำเรื่องอะไรให

้อนหม่อมฉันยังอยากอยู่กับบิดามารดาให้มากอีกสักหน่อยเพคะ ตอนนี้อายุของฉันก็เ

าทนเสียจริง ก็อย่างว่าคนเราเพื่อผลประโยชน์ก็มักจะทำได้ทุกอย่างพอหมดประโยชน์ก็ถีบหัวส่ง

ายในใจ นึกโกรธเคืองที่หมิงหลิ่งฟางไม่ยอมโอนอ่อนผ่อนตามให้กับเขาเช่นแต่ก่อนที่เพียง

กมาเฮือกใหญ่ พยายามสะกดกั้นอารมณ์โกรธเกรี้ยวที่เริ่มปะทุอยู่ภาย

้วนึกสงสัยขึ้นมาถึงตอนนั้นก็คงยากแล้ว ดีที่เขายังมีหมากอีกตัวหนึ่งหากนาง

จะมาหาใหม่” หยางเทียนหลิวหันมายกยิ้มบนใบหน้าอย่างอ่อนโยนให้กับหมิงหลิ

ศักดิ์เช่นเขาจะยอมก้มหัวให้กับขุนนางเช่นนี้

ชายรองที่ทรงเป็

ูงใหญ่เดินจากไป แววตาของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกโล่งใจ กว่าจะไปได้นางอึด

์มากมายไปง่าย ๆ เป็นแน่ ได้แต่เพียงเตรียมพร้อมรับมือกับเหตุการณ์ข้างหน้าไว้เท่า

าจะต้องกลับมาเอาชนะใจหมิงหลิ่งฟางให้ได้ เขาไม่เชื่อว่านางจะใจแข็งถึงเพียงนั้น เมื