อว่ายังไงนะ พี่เส้าเจี๋ยซื้อสร้อยเพชรเส้นนั้นให้ฉันตั้งเก้าล้าน แถมด้านบนยังมีเพชรประดับ

ารร้าย จึงรับชมเสิ่นฮุยจูและพี

ข่าลงต่อหน้าเสิ่นฮุยจูอยู่แล้ว “คุณหนูคะ ฉันหาดีแล้ว หาทุกที่

งค์ร้าย ซึ่งเป็นการสื่อว่า ‘คุณหนูให

งบ้าอะไรน่ะ ถึงพ่อแม่แท้ ๆ ของพี่จะจน แต่ยังไงซะพี่ก็ไม่มีทางทำเรื่อ

“มีค่ะ แบบร่างที่คุณหนูเขียนไว้เมื่

ได้เดินสาวเท้าเข้าไปหาเซี่ยซางหนิง ราวกับค้นพบบางอย่าง

วซูด้วยความไม่อยากจะเชื่อ “พี่ นี่มันสร้อยคอของหมั้นที่พี่เ

เลี้ยงพี่มาตั้งหลายปี จะให้เงินพี่เพิ่มอีกนิดหน่อยก็ไม่เสียหายอะไรหร

กกว่าเสิ่นฮุยจูซะอีก เขาขมวดคิ้วแน่นและดุด่าว่า “ที่ฉันให้เงินเธอเมื่อกี้นี้ เธอไม่เอา แต่ดันมาขโมยของของ

เธอจะสนใจเงินค่ารถแค่ห้าพันไปทำไม เอาสร้อยเส้นนี้ไปคุ้มกว่าตั้งเยอะ ตั้ง

คะ คุณแม่เลิกพูดได้แล้วค่ะ ขืนยังพูดต่อไป พี่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกันล่ะคะ

ยไม่พูดอะไร แต่ในใจกลับก่นด่าเซี่ยซางหนิงเป็

ธอกลับมีความสุขเอามาก ๆ ยัยเซี่ยซางหนิงถูกตราหน้าว่าเป็นหัวขโมย จากนี้ไปอย่าหวังจะได้รับความช่วย

บพี่เส้าเจี๋ยตั้งแต่แรกคือพี่ พอต้องมาเห็นว่าพี่เส้าเจี๋ยตกหลุมรักฉันจนหัวปักหัวปำ พี่คงรู้สึกแย่น่าดูเลย แต่เรื่องความรักมันห้ามกันได้ซะที่ไหนกันล่ะ ฉ

ั่งพรูออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ ราวกับว

ียว เธอล่ะเสียดายจริง ๆ ที่เสิ่นฮุยจูไม่ได้เป็

มยักษ์ขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอไม่ร่วมมื

ีกับตัวเพชรพอดี แต่ตัวเพชรกลับด้อยไปหน่อย ทั้งสี ทั้งการเจียระไนแ

้นี้ตอนที่ฉันเก็บของในห้องใต้หลังคา กระเป๋าของฉันยังไม่มีสร้อยอะไรนี่เลย แต่ในมือของ

อกมา อยากให้เธอรับผิดเต็มแก่

่อยู่ในนั้นออกมา “เธอช่วยดูหน่อยสิว่า ในกระเป๋าของฉันยังมีของของตระกูลเสิ่

น้าประหลาดใจว่า “นี่มันแบบร่างของฉันไม่ใช่เหรอ

นไปมองเซี่ยซางหนิงด้วยความผิดหวังปนตกใจ ก่อนจะเขย่าแฟ้มไปมาพร้อมถามว่า “ฉันคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าพี่จะเป็นค

ชิ้นส่วนระบบขับเคลื่อนพลังงานนิวเคลียร์สำหรับเรือบรรทุกสินค้าที่เธอนั่งโ

้านการออกแบบเครื่องจักรกลของตัวเอง เสิ่นฮุยจูจึงนั่งเขียนแบบร่

ื่องที่พี่ขโมยของน่ะช่างมันเถอะ เห็นแก่ที่พวก

กนั้นก็พูดด้วยความโกรธจัดว่า “ฉันเลี้ยงเด

บุไว้ชัดเจนว่าเป็นแบบชิ้นส่วนระบบขับเคลื่อนพลังงานนิวเคลียร์สำหรับเรือบรรทุกสินค้า แ

่เครื่องหมายป้องกันการปลอมแปลงส่วนบุคคลของเธอ

งานชิ้นส่วนรถยนต์เล็ก ๆ ที่ปีหนึ่งทำเงินได้แค่สองสามล้าน แถมบ้านยังเป็นแค่ตึกสองชั้นธรรมดา ๆ ตอนนั้นพอฉันเริ่มแสดงให้เห็นว่าฉัน