่ะ! เรามาทำตามแผนกัน... ฉันจะต้องทำตัวเรียบร้อยและ

อยู่ในลานฝึกซ้อมของจวนตระกูลอวิ๋น ดวงอาทิตย์ยามเช้าสาดแสงลงมากระทบลานก

ืดจากนิยายไม่มีผิด ‘อืม... ถ้าฉันเดินด้วยก้าวเล็กๆ ค่อยๆย่างเท้า ก้มหน้าไว้ คงจะ

ตึก

ยอ่านเรื่องนี้ไม่รู้กี่รอบ แต่ตอนนี้ต้องเจอกับพระเอกสุดห

งในชุดฝึกสีดำขับเน้นกล้ามเนื้อที่เต็มไปด้วยพละกำลัง เขาถือดาบยาวเล่มหนึ่งไว้ข้างตัว แม้ไม่ได้

ชั่วขณะ โอ้โห...หล่อจริง ๆ... โดยเฉพาะสันจมูกนั้น อยากเอานิ้วไปลองไล้ดูจริง ๆ แต

ัวเองเป็นแฟนคลับที่ได้มาเจอดาราหน้าเวทีครั้งแรก

ะก้าวเดินไปข้างหน้า ฝีเท้าเนิบช้าเหมือนคุ

ตึก..

นมามอง สายตาคมดุจับจ้องมาอย่างเย็นช

งทุ้มต่ำนั้นดังขึ้น

ล็กน้อยก่อนตอบ "ข้าคือหลินเข่อซิ

่ยเสียงราบเรียบ “ข้าคืออวิ๋นเฟยหลง” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ดูเย็นช

พูดเสียงหวานตามแบบฉบับนางเอกซีรี่ย์ที่นุ่มนิ่มนุ

ม จู่ๆ ผมปอยหนึ่งของเธอก็หลุดลงมาปิดหน้า! โอ๊

ใจปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น “ไม่เป็นไร ๆ ผมปอยหนึ่งมันดูเป็นธรรม

มแบบนี้มันไม่ได้เป็นการแสดงความเป็นมิตรเสียเท่าไร เขาเดินเข้ามาใกล้หล

ดอย่างติดขัด พลางถอยหลังทีละนิด

ทำให้ใจของหลินเข่อซิงหยุดเต้น แต่ในวินาทีนั้นเอง แววตาของอวิ๋นเฟยหลงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเฝ้ามองเธอจากมุมมองที่ใกล้ชิดมากขึ้

งเบา แต่เจือความหยิ่งในน้ำเสียงชัดเจน “

ข้าใจว่าเหตุใดเขาถึงยังคงยืนสนทนากับสตรีนางนี้ ทั้งที่เขาควรจะเบื่อหน่ายกับการพบเจอหญิงสาว

ี ห๊ะ? อะไรนะ? เธอคิดในใจ เดี๋ยวนะ

หมือนเดิม สายตาของเขาแสดงออกชัด

งสาวพยายามถามซ้ำให้แน่ใจว่าหูเธอไม่ไ

ล้ว คุณหนูหลินเจ้าจืดชืดเกินไป ข้าไม่สนใจผู้

จะเปลี่ยนเป็นความไม่พอใจแบบปนขำ โอ๊ย! ทำไมถึงต้

วเชียว... ก็ในนิยายฉากนี้อีตาพระเอกจะตกหลุมรักนางเอกตั้งแต่แรกเห็นนี่นา ทำไมเป็นงี้นะ” แต่เมื่อมองไปที่เขาอีกครั้ง เธอก็ร