หันไปมองคนที่คว้าแขนฉัน เมื่อเห็นเขาฉันรีบสะบัดแขนออกแล้วสับเท้าเดิ

น มึงจ

ปปล่อยน้ำตาที่พยายามกลั้นมาตลอดออกมาแล้วสะบัดตัวให้คลายจากมือหนาของเขา แต่สะบัดเท่าไหร่มันก็ไ

ิร์นนะ ว

กูไม่ได้คิ

่าสิ่งที่เขาพูดมันเป็นเรื่องโกหกหลอกลวง ฉันยิ

ฟิร์นแล้ว ก็ปล่อ

เฟิร์นไว้ทำไม

่ำพูด น้ำตาก็ไหลอาบเต็มสองแก้มจนมองภาพตรงหน้าไม่เห็น ฉันเหมือนใจจะขาด ฉันปวดตุบๆ ที

นาของเขาประคองท้ายทอยของฉันแล้วกดมันล็อกเอาไว้ สอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากฉัน ฉันทุบอกแกร่งของ

พูดเหี้ยๆ

ด้ยินมันหลุดออ

กที่ตรงนั้นอย่างหัวเสีย และฉันก็ยอมตามเขากลับมาด้วย วาคีนไม่พูดอะไรออกมา โทร

จะพูดมันออกมายังไง ฉันอยากหนีเขาไปให้ไกล แต่อีกใจก็ทำไ

ครืด

ทรมาเป็นลลิลเพื่อนของฉัน ฉันกดรับสายพร

๊ก ในรูปนั้นเรายังยิ้มด้วยกันอยู่เลย เรายังมีความสุขด้วยกันอยู่เล

็.

ินจับสังเกตได้ ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเพราะไม่สะดวกที่จะพูด ลลินเล

รโท

ทีของตัวเองฉันเข้าไปยุ่งไม่ได้ด้วยซ้ำ ฉันเลือกที่จะไม

ยังไม่ได้กิ

ะคะ ไม่ได้กลัวเขา แต่ฉันกลัวหัวใจตัวเอง หากวันหนึ่งฉันได้อยู่

บดิวะ ปากอ

กมามากมายอย่างกลั้นไม่อยู่ ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงเป็นแบบนี้ แต่พอฉันแค

ฉันเสียงดังลั่น มือหนากำกำปั้นแล้วทุบลงพวงมาลัยรถยนต์อย่างคนหัวเสีย นั่นยิ่งทำให้ฉันตกใจและร้องไห้มากกว

็นแบบนี้ดิ

ปล่อยเฟิร์นไปสิ เก็บเฟิร์นไว้ทำไม!" เขาดูอึ้งไปแต่ฉันไม่สนใจอะไรทั

ง เฟิร์น

บเขาปล่อยหยาดน้ำตาที่กลั้นไว้ไม่อยู่ออกมามากมาย วาคีนดึงฉันเข้าไ

งใจให้มึงเสี

ารักที่หลุดออกมาจากปากของวาคีนนั่นแหละ วาคีนยกตัวฉันขึ้นให้นั่งที่ตักแกร่งของเขา

คยตามจีบมึงเป็นบ

ันนี้เพราะมัวแต่จำภาพจำดีๆ ของเขาเอาไว้หล่อเลี้ยงหัวใจข

ยังไม่ได้แม้แต่เป็นเพื่อนกันด้วยซ้ำ" เขากระชับท่อนแขนกอดฉ

ต่ฉันไม่ได้ซึ้งอะไรกับประโยคนั้น มันเหมือนกับว่าเขาบอกฉันว่าไม่ว่าเขาจะเป็น

ฟิร์น อย่า

กับเฟิร์นได้แล้ว" ฉันตะคอกอ

จะรับรักกู กูต้องพยายามมากแค่ไหนมึง

ขอโ

สียใจ กูจะพยายามไม