ของชนช
ห้เมียนั
ตั้งตะหง่านอยู่บนยอดเขาสูง ริมหน้าผาอันเวิ้งว้างในดินแดนแห่งขุนเ
งลงมาจากผาสูงสู่แม่น้ำที่คดเคี้ยวราวกับเส้นไหม เมืองแห่งนี้ถูกโอบล้อมด้วยภูผาสูงตระหง
ห่งนี้ กำลังยืนอยู่ริมหน้าต่างบานสูงใหญ่ในห้องนอน เธอสวมชุดผ้าไหมชั้นดีสีเงินอ่อน ปักลวดลายวิจิตร
ะขนบธรรมเนียมที่สืบทอดกันมา ท่านหญิง อุอินะ มีหน้าที่ดูแลความเป็นอยู่ของคนในบ้
มารถใช้ยารักษาโรคต่างๆ ให้แก่ผู้คนในปราสาทได้ เธอรับผิดชอบการสอนงานทาสหญิงในการทำอาหารและทอผ้า ซึ่งล้วนเป็นงานที่ต้องการความประณี
นจำนวนมากที่หนีภัยธรรมชาติมายังเมืองแห่งนี้ ท่านมิวะจึงจำต้องใช้ทาสชายหญิงจำนวนมากเพื่อก่อร่างสร้างเมืองใหม่ ขย
ชาติ ผิวพรรณ และภาษามาเลี้ยงไว้ในปราสาท ทาสเหล่านี้ถูกใช้งานหนักในไร่นาป่าเขาและงาน
กๆ ดังอื้ออึง ท่านหญิง อุอินะ เดินเข้ามาในเรือนพักพร้อมบ่าวไพร่สองสามคน เธอสวมชุดลำลองผ้าฝ้ายสีขาวสะอา
งสูงกำยำคนหนึ่ง เขามีผิวสีเข้ม รูปร่างแข็งแรง ดวงตาคมกล้ากำลังใช้จอบขุดด
แต่แฝงด้วยอำนาจ บ่าวไพร่รับคำแล้วเดินเข้าไปนำทาสชายอ
ียงเตียงไม้ใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง ท่านหญิง อุอินะ ยืนอยู่กลางห้อง สวมชุดคลุมผ้าไหมบางเบาส
อกล้องฟิล์มขาวดำรุ่นเก่าในมือ ดวงตาของเขามองมาที่
าด้วยความประหม่า เมื่อเห็นท่านหญิง อุอินะ ในชุ
เสียงทุ้มต่ำของท่าน
าดเดา เธอยิ้มยิ้มบางๆ มือเรียวขาวของเธอเอื้อมไปสั
งเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นสบตากับท่านหญิงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความประหม่า แส
างสูงโปร่ง แขนขาแข็งแรง กล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ทั่วทั้งตัว ผิวสีแทนเข้ม ผมสั้นเกร
ต่ยกกล้องฟิล์มขาวดำขึ้นมาเล็งไปที่ท่านหญิง อุอินะ
เสียงทุ้มต่ำของท่านม
าไปใกล้ อาฮยอนอย่างช้าๆ มือเรียวขาวของเธอเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อผ้าหยาบๆออกทีละ
น ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ท่านหญิงไม่
่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ และหน้าท้องที่มีซิกแพคเป็นลอนสวยงาม ท่านหญิงเลื่อนมือลงไปสัมผัสหน้าท้องของ
รงๆ ความรู้สึกวาบหวามไปทั่วร่างเมื่อแท่งเอ็นข
่แข็งขืนเต็มที่ผงาดตั้งขึ้นอย่างเด่นชัด อาฮยอนยืนเปลือยเปล่าต่อหน้าท่
นั่งลงบนเก้าอี้ไม้" เสียง
เก่าๆ ที่อยู่มุมห้อง อาฮยอนเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้อ
า" ท่านมิวะส
แล้วเดินเข้าไปหาอาฮยอน เธอค่อยๆ หย่อนตัวลงนั่งบนตักของทาสชายอย่าง
น แม้จะมีเนื้อผ้าคลุมอยู่ แต่ความร้อนผ่าวและความแข็งตึงเปรี๊ยะนั้นก็ส
ิง อุอินะ และ อาฮยอน ดวงตาของเขามองผ่านเลนส์กล
ท่านมิวะถามทา
อนตอบด้วยเสียงสั่นเครื
นเสียวซ่านจนแทบจะทนไม่ไหว แต่เขาก็ยังคงนั่งพิงเก้าอี้ตัวแข็งเป็นหิน ไ
ยันขันแข็ง แล้วข้าจะตอบแทนด้วย
ะยอมเป็นหูเป็นตาให้ข้า คอยสอดส่องทาสที่คิดไม่ซื่อ หาต
กล่าวด้ว
ขยันขันแข็งและเป็นหูเป็นตา เ
่ยรับคำด้วยน้