าข้าไปแล้ว เจ้าปล่อ
ทียนอันแห่ง
นที่มหาม
พลังจิตของนางถูกดูดไปจนหมด ข้อเท้าที่เรียวเล็กก็ถูกต
่นบูชา ย้อมทับบันไดแห่ง
ต ๆ นอนรอความตายอยู่
ต
่เพียงแต่เกิดมามีหน้าตาสะสวยงดงามจนน่าพิศวงเท่านั้น แต่ตอนอายุสิบเก้านางยังได้เป็น
ยุน้อย แต่โชคดีที่หลังจากนางท้องเขาก็จะดูแลนางเป็นอย่างดีทุกวัน อีกทั
รื่องที่น่ายินดีสองเร
น้องสาวบุญธรรมของมู่ชิงเกอเปลี่ยนไปราวกับคนละคน ใ
างกลับตาลปัตรไปหมด ความฝั
ลยนะเจ้าคะ จนถึงตอนนี้แล้วท่านยังไม่เข้าใจอีกหร
เออร์ของข้าบริสุทธิ์ไร้เดียงสา ด
ิงอวี่เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย มู
จนางในคืนนั้น ก
เด็กก็เป็นผู้ที่บร
ักหน้าอย่างเศร้า ๆ นางกัดฟันอดทนต่อคำกล่าวหาและการใ
ทั้งยังควักดวงตาสีม่วงที่มีศาสตร์ตาทิพย์ของข้าไปแล้ว ตอนนี้ขอเพียงแค่
ยงของซวนหยวนหยูกล
าได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อย่างนั้นข้าจะยอมรับไอ้เด็กเวร
งและถูกทรยศ มันทำให้มู่ชิง
มู่ชิงอวี่อย่างไม่ลดละ เสีย
าปล่อยลูกข้าไปเถิด! ข้ายังท
มีแค่มู่ชิงเกอได้ยินเพียงคนเดียวว่า “เพราะเหตุนี้ ข้าก็เลยทำให้เจ้าได้มีค่ำคืนที่สุขสันต์ แล้ว
็เอามีดสั้นแทงเข้าไ
้อง แล้วเด็กก็
งสีม่วงก็พุ่งข้ามท
ยหวนอยู่ท่ามกลางแอ่งเลือดราวกับส
้ว ข้าก็จะไม่ปล่อย....
วเช่นเจ้า จะยังโชคดีได้มีชีว
ากชั้นที่เก้าสิบเก้าขอ
บว่าวที่เชือกขาด ภายในชั่วพริบตา
่วนมู่ชิงอวี่ก็กำลังอุ้มเด็กเอาไว้ แล้วพวก
็มีลำแสงของดวงตาสีม่วงพุ่งออกม
งกล้าก็เปล่งออกมา
มหายใจไปแล้ว หอบหายใ
เหลื
้งร่างกายเท่านั้น แต่ดวงตา
กศาสตร์ตาทิพย์ที่ยังหลงเหลืออยู่เท่านั
นิท ความทรงจำอันน่าเศร้าต่าง
นศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดผู้สง่างาม ได้ข้ามเวล
ร่างเดิมแล้ว ความอัปยศอดสู และความเจ็บปวดทั้งหมดที่นางต้องแบกรับในวันนี้ ในภายภาค
มเป็นความตายนี้ นางไม
ำคัญหลายจุดอย่างแรงเพื่อห้ามเลือด ทำให