ดขาว นางกำลังอยู่ท่ามกลางเสียงชื่นชมราวกั

็นใบหน้าของสตรีนางนั้นได้ไม่ชัดนัก แต่นางไม

อดวงตา

ตาสีม่วง’ ที่คนพวกนี้พูด

ี ดีล่ะ ไม่ต้องลำบากตามหา ถึงเวลาที่นา

งเขาก็ซีดเผือดลงทันที เขาจับมือของมู่ชิงเกอแน

ะงักก้าวเดินลง แล้วก็โอบกอดเขาไว้ในอ้อมแขนทันที “เป่าเอ๋อร์หน

พร้อมครุ่นคิดด้วยความประหลาดใจว่า：เป่าเอ๋อร์มิใช่คนขี้หน

เพราะมู่ชิงอวี่และคนกลุ่มนั้

ได้ เหตุใดยังไม่โผ

ง แล้วก็ตะโกนไปทางมู่ชิง

ว่าจะเป็นสัตว์

แล้ว แค่สัตว์เวทย์ระดับสูงจะไปน่ากลัวอันใดเล่า ยามอยู่ต่อหน

ดระวังลงแต่อย่างใด ผู้ที่อยู่หลังต้นไม้คือมนุษย์ที่ไ

บเขาแห่งเพลิงไม่มีทางเป็

ิงบางสิ่งบาง

มี บุคคลนั้นค่อย ๆ ป

ยหงส์บดบังเอาไว้ ทำให้มิอาจ

์ของนางยังมิอาจมองเห็นใบหน้าที่แท้จริงของอีกฝ่าย

้ใด มาทำสิ

างผอมเพรียว แต่ก็มิควรประเมิ

แดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย แล

จ้าหรือไร ไยต้องมายุ่งเร

สายตาผ่านกลุ่มคนขี้ประจบสอพลอท

ยูมิได้มาด้วย มิฉะนั้นวันนี้นางคงได้สั่

ย่างไรมาหมิ่นอง

อย หากทำให้ไม่พอพระทัย สมเด็จพระราชาธิร

ิราชอย่า

ยู นางรู้ดี ทว่ามู่ชิงอวี่เข้าไปมีส่วนเก

ามองแค่ปราดเดียวก็รู้แล้วว่านางมิใช่คนดีอันใด ที่พระราชาธิรา

่องอื่น ขอฝากคำแ

ชาธิราชมิได้ แต่จะว

ของมู่ชิงอวี่ก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น ขณะที่สถานะก็เพิ่มขึ้นตา

าทุกคน จงจับตัวมัน แล้วก็โยนมันลงไปในถ้ำส

ให้สัตว์เวทย์ที่ดุร้ายตัวนั้นเชื่องได้ มิฉะนั้นแล้ว มหั

่นนั้น

ังไม่ไดัก็จริง แต่จะเอาชนะแม่ทัพ

ดหน้าเข้ามาโดยพลัน คนหนึ่งอยู่ทางซ้าย อีกคนอยู่

กช้าเสี

องไว จากนั้นก็เตะทั้งสองคนจนกระเด็นอ

่างมากว่า “องค์หญิง คนของ

กมา แล้วนางก็เตะทั้งสองคนที่กำลั

ร์ตาทิพย์ติดตัวอยู่ ต่อให้ระดับบำเพ็ญเพียรขอ

กกกก

การณ์ไม่คาดฝัน