เธอคือลมหายใจของฉัน

ย่า ฉันเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วค่ะ รบกว

จะตัดสินใจเซ็นชื่อลงในหนังสือข้อตกลงการห

ทำไมคุณถึงได้ซื่อขนาดนี้นะ？ ผมเข้าใจ ถ้าคุณต้องการหย่ากับคุณชาย เพราะตลอดระยะเวลาสามปีมานี

ขณะที่เธอไม่รู้ว่าแม่ของเธอเป็นใคร อี้จูนคิดว่า การที่เธอตัดสินใจหย

าวแท้ ๆ ดังนั้นเธอจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องปิดบังอะไรเขา

กล่ะ？ มีอะไรรึป่าว？ หรือว่ามีอะไรที่ทำให้

งก็รู้อยู่แล้วว่า ฉัน...ไม่ชอบเรียนหนังสือ

้นเป็นแค่ข้ออ้างที่เธอกุขึ้นมาเท่านั้น

วของเธอ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดอายุยี่สิบเอ็ดปีของเธอ

่ายังเด็ก เธอไม่อยากเสียเวลา ไปก

ธอก็ไม่ได้รู้สึกอาลัยอาวรณ์อะไร ตอนแรกที่เธอตั

ิดดีแล้ว ผมจะ...” เขาหยุดรอให้เธอพูด “พรุ่งนี้ผมจะเอาใบหย่าไป

าเสวียนถอนหายใจออกมาด้วยความโ

ายหลิงเฉินเขาเป็นคนดีนะ ผมว่าพวกคุณเหมาะสมกันมาก ผมหวังว่าคุณจะ

ับประทานอาหารกับท่านประธานาธิบดีอยู่ที่ต่างประเทศ ตัวเขาแทบไม่ต้องทำอะไร ทะเบียนส

าเองก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับเธอ ทำไมลุงโจว๋ถ

จะพูดว่า “ฉันคิดดีแล้ว” แต่เธอกลับไม่ได้พูดมันออกมา เพราะไม

ียนไม่ได้โทรหาเขา เขาจึงค่อย ๆ หยิบมือถือออกมา แล้วต่อสาย “คุณช

ียงเรียบ ๆ ที่แฝงไปด้วยความเย็นชา อี้จูนร

ึ่งก่อนจะตอบว่า “

ได้หยุดชงักลง หลิงเฉินหลับตาลงพลางขมว

ยาแล้ว ถ้าอี้จูนไม่เตือน เขาคงลืมแล

ผมจะกลับเมืองเยว่อีกสองสามว

ย” อี้จูนรั

าร์ในเมืองเยว่ บาร์นั้นส

มิดหนุ่มสาวต่างพากัน

องห้าศู

ไปถึงของกินเล่นต่าง ๆ โดยเจ้าของงานก็คือหย

สวมชุดลูกไม้สีชมพู เป็นอะไรที่ไม่ค่อยเห็นได้บ่อยนัก เพราะปกติเธอมักจะใส่เสื้อเชิ้ตและกา

ปดื่มกับเพื่อน ๆ ของเธออย่างมีความสุข ของขวัญที่หย่าเสวียนได้

ไหล่เพื่อน แล้วร้องเพลง “รักเกลียดพลิกผันเพียงพริบ

ทำเอาสาว ๆ หล

่นเกมกันดีกว่า” เสี่ยวเคอเป็นคนอัธยาศัยดี เขาเ

งเรียกเธอว่าพี่ใหญ่ เพราะ

่มสาวกว่าสิบคนต่างพากันไปล้อมวงอยู่ที่โต๊

ี้ และฮอตที่สุดในบ

อนจะพูดขึ้นว่า “เรามาเล่นเกมพูดค

ขณะเดียวกันห้วยหมิงทายาทมหาเศษฐีผู้ร่ำรวย ก็หันมามองเสี่ยวเคอ เขาเหลือบตาท

่ยี่สิบเอ็ดของ หย่าเสวียน เพราะงั้นเรามาเล่นอะไรที่น่าตื่นเต้นกันเถอะ

มจริง หรือเลือกรับคำท้า ถ้าเลือกรับคำท้าอย่างมากก็แค่ ท้าให้ร้องเพลงเสียงสูง หรือแบกเพื

ว เสี่ยวเคอเห็นหย่าเสวียนที่กำลังถือแก้วไวน์ในมือ เขาได้ขยิบตาให

ข้ามที่เจอเป็นคนแรก ต้องจูบปากเท่านั้นนะ หากใครไม่ยอมทำละก็ ต

ในสายตาของพวกเขา มันช่างน่าตื่นเต้นซะเหลือเกิน ห้วยหมิงยิ

ล้ว สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไป

วเคอที่กำลังยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอออกค้อน และคนท

่ต้องทำ มันทำให้เธอรู้สึกอยากจะร้องไห้ออกมา ตอนนี้เธอเมาจ

ำลังเดินไปที่ประตูอย่างมึน ๆ เธอสูด

ยวขวาตา

สูง สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสบาย ๆ กางเกงส

งเขาดำขลับ คิ้วเข้มและหนา จมูกของเขาโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสวยได้ร

จนคนที่ไม่เคยกลัวอะไรอย่างหย่าเสวียน

คอที่แอบอยู่หลังประตูกระซิบเบา ๆ หย่าเสวียนยืนตัวแข็งอยู่ครู่หนึ่ง

เธอจึงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ รวบ

วเองเคยเจอกับผู้ชายคนนี้มาก่อน แต่ก

้มหวานให้เขา ยืนเขย่งปลายเท้าและโน้มคอของเ

ียบๆเพื่อโทรศัพท์ แต่กล

้นเมื่อเธอเริ

ผู้หญิงคนนี้ ทำไมช่างคุ้นเหลือเกิน

ย่าเสวียนก็จูบไปที่ริมฝีปากของเข