img ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี  /  บทที่ 117 ข้าขอสารภาพว่าข้าอยากไปเมืองหลวง | 46.43%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 117 ข้าขอสารภาพว่าข้าอยากไปเมืองหลวง

จำนวนคำ:2024    |    อัปเดตเมื่อ：24/07/2025

าขอสารภาพว่าข้

ินเสียทองตั้งมากมายส่งหลานชายสองคนนี้ไป

วกเรานำเงินที่เก็บรวบรวมได้ ไปซื้อที่นาทำกินเสียหน่อย อย่างไรก

—— บทล็อค ——
ดาวน์โหลดแอปเพื่ออ่านต่อ
บทก่อนหน้า
บทถัดไป
img

สารบัญ

บทที่ 101 กลัวว่าพี่จื่อถงไปเกาะแกะคุณชายสูงศักดิ์คนนั้นกระมัง
บทที่ 102 ไม่คิดว่าญาติของพวกเจ้าจะซอมซ่อเพียงนี้
บทที่ 103 ข้าเป็นผู้หญิง
บทที่ 104 พวกไม่ได้เรื่อง !
บทที่ 105 สิบตำลึงก็หมดเนื้อหมดตัวแล้ว
บทที่ 106 ฉีฉีบอกว่านี่เป็นการแต่งกายตบตาโจร
บทที่ 107 ได้ข้าชอบคนเรียกว่าคุณหนู
บทที่ 108 พี่จงท่านต้องได้ที่หนึ่งอย่างแน่นอน
บทที่ 109 ไอหยา ! มีคนสลบถูกหามออกมาหลายคนแล้ว
บทที่ 110 ฉีฉีนี่คือเห็ดหลินจือที่อาเจียวเจอรึ
บทที่ 111 โรงเตี๊ยมไม่มีรายชื่อพวกเขา
บทที่ 112 อี้หานข้าว่าพวกเราไม่ต้องซื้อหรอกกลับกันเถอะ
บทที่ 113 เมื่อก่อนข้าก็เหมือนเจ้ากตัญญูจนลูกเมียลำบาก
บทที่ 114 เจ้าเด็กแสบนี่เหตุใดเอ่ยปากทีก็ปล้นเงินจากเจ้าไปได้ทุกครั้ง
บทที่ 115 ฉีฉีเจ้ามีเงินเก็บไว้เยอะหน่อยก็ดี
บทที่ 116 อาอี้พวกเราได้เป็นพ่อแม่ของจวี่เหรินแล้ว
บทที่ 117 ข้าขอสารภาพว่าข้าอยากไปเมืองหลวง
บทที่ 118 ถงเอ๋อร์สอบจวี่เหรินได้ !
บทที่ 119 ข้าตัดสินใจซื้อเรือนที่เมืองหลวงแล้ว
บทที่ 120 นี่เป็นลายเส้นของอาจารย์ปู่จริง ๆ
บทที่ 121 วันนี้พวกเราอาจต้องค้างคืนในป่า
บทที่ 122 บังอาจมาย่างปลาหน้าบ้านข้า
บทที่ 123 เจ้าอยู่บนนี้ได้กี่วัน หวงจื่อถงก็เป็นลูกศิษย์ของข้านานเท่านั้น
บทที่ 124 นี่บ้านของพวกเจ้ารึ
บทที่ 125 เจ้าคือลูกศิษย์คนที่สิบห้าของข้า
บทที่ 126 ไม่มีอะไรหรอกเซี่ยหมัวมัว ข้ามองคนผิดไปเท่านั้น
บทที่ 127 นี่คือพี่ชายของหยางท่งอย่างนั้นรึ
บทที่ 128 หากข้ามีลูกสาวก็คงไม่อยากให้แต่งกับลูกชายของคนบ้า
บทที่ 129 แต่น่าเสียดายคุณชายเซี่ยของพวกเขาโง่ไปหน่อย
บทที่ 130 เขาถูกท่านพ่อข้าไล่ออกจากจวนไปแล้ว
บทที่ 131 พี่อี้หานคราวหน้าอย่าเข้าห้องข้าแบบนี้นะ
บทที่ 132 ไม่มีใครไม่ชอบหม้อไฟหรอก
บทที่ 133 เถ้าแก่เหอข้าเลือกทำสัญญาสิบปี
บทที่ 134 ว้าว นี่ข้ากำลังจะรวยแล้วใช่ไหม
บทที่ 135 หากนางโตขึ้นมาคงอายุเท่า ๆ กับเจ้านี่แหละ
บทที่ 136 คุณหนูใหญ่ตอบรับการสู่ขอแล้วเจ้าค่ะ
บทที่ 137 สตรีปากแดงอย่างเจ้ามีสิทธิ์อะไรมาไล่ข้าออกจากสำนักศึกษา
บทที่ 138 หากข้าทำอีกขอให้ฟ้าผ่าข้าตาย !
บทที่ 139 เรื่องของท่าน ยิ่งข้ารู้น้อยยิ่งดีต่อตัวข้า
บทที่ 140 เจ้าจะตั้งทะเบียนครัวเรือนของตัวเองรึ
บทที่ 141 โอ้ การเผือกเรื่องชาวบ้านคือความก้าวหน้าสินะ
บทที่ 142 คนร้ายบ้ากามอยู่ตรงนี้ !
บทที่ 143 ต้องได้แน่นอน ขอเพียงเจ้าไม่ขี้เกียจก็พอ
บทที่ 144 อาจารย์ปู่เขาขู่ข้า
บทที่ 145 หาว่าเขาขายลูกสาวเพื่อความก้าวหน้า
บทที่ 146 ข้าอยากซื้อร้านค้าในตรอกอิงฮวาทั้งหมด
บทที่ 147 นังหนูเจ้ามันเศรษฐีตัวน้อยจริง ๆ รึ
บทที่ 148 นี่มันยักยอกทรัพย์สินผู้อื่นชัด ๆ
บทที่ 149 การรักษาบาดแผลของท่านดูล้าหลังไปหน่อย
บทที่ 150 ข้าว่าสติปัญญาเจ้ามีปัญหาแล้ว
บทที่ 151 เดี๋ยวก่อนข้าได้ยินเสียงสวดมนต์
บทที่ 152 อาจารย์ปู่ฮูหยินท่านนี้เหมือนถูกพิษ
บทที่ 153 เซี่ยหมัวมัวเจ้าแน่ใจนะว่าเด็กนั่นตายแล้วจริง ๆ
บทที่ 154 พี่จื่อเหยาทำร้านค้าได้ พี่จื่อถงเองก็ซื้อที่นาปล่อยเช่าได้เหมือนกัน
บทที่ 155 องค์รัชทายาทถูกลอบทำร้าย !
บทที่ 156 ข้าเลยฟันคอสาวใช้คนนั้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา
บทที่ 157 ไม่เคยรู้ว่าเจ้าโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ นั่นไม่ใช่น้องสาวของเจ้าหรอกรึ
บทที่ 158 ฉีฉีวรยุทธ์แมวสามขาของเจ้า หากข้าไม่อยู่ด้วยใครจะดูแลเจ้ากัน
บทที่ 159 สายตาเจ้าดีกว่าข้า บางทีข้าอาจมองผิดไปก็ได้
บทที่ 160 อาจารย์ปู่ชอบรุ่ยอ๋องกว่าองค์รัชทายาท
บทที่ 161 ฉีซื่อข้าไม่เคยทำร้ายเจ้า ทำไมเจ้าต้องทำร้ายข้ากับลูกชายข้าด้วย
บทที่ 162 ลูกเขยข้าเป็นถึงองค์รัชทายาทนะ !
บทที่ 163 ถอดแค่เสื้อต้องฝังเข็มช่วงหน้าอกลงมาถึงหน้าท้อง กางเกงไม่ต้อง !
บทที่ 164 คนผู้นั้นคุณธรรมไม่สูงส่งพอ
บทที่ 165 ฉีหนิงเจี้ยนเจ้ารู้ความผิดแล้วหรือไม่ !
บทที่ 166 หากบุรุษไม่ร้ายสตรีก็ไม่เลวพวกท่านเคยได้ยินไหม
บทที่ 167 พี่จื่อเหยาไม่ทันไรท่านก็เห็นคนอื่นดีกว่าข้าแล้ว
บทที่ 168 อายุยังน้อยกินให้เยอะหน่อยก็ดี
บทที่ 169 แม้มีเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่เวลาอยู่ดี
บทที่ 170 นี่น้องสาวเจ้าเลิกหาคนช่วยเถอะ โน่นมีคนว่ายไปช่วยพี่สาวเจ้าแล้ว !
บทที่ 171 ถ้าไม่คุยกับเขา ก็ไม่ต้องมาคุยกับข้า
บทที่ 172 ใช่ข้ามองเจ้า มองปิ่นบนหัวของเจ้าด้วย
บทที่ 173 เสียนเอ๋อร์คนบางคนแค่ไม่อยากให้เจ้าได้ดี
บทที่ 174 ข้าค่อนข้างขี้เกียจไปดูแล
บทที่ 175 จิตวิญญาณเป็นของหลินลู่ฉี แต่ร่างกายนี้เป็นของหยางท่ง
บทที่ 176 ฉีฉีข้า...คิดถึงเจ้า
บทที่ 177 เจ้ามันสตรีชั่วล่อลวงลูกชายของข้า ทำให้เขาไม่กตัญญู
บทที่ 178 น้องสามข้าไม่ได้อยากมารบกวนเจ้าเลย ขอเพียงตั้งหลักได้ก็จะย้ายออกไป
บทที่ 179 พี่จื่อถงยังไม่ได้หมั้นหมายเลยนะ
บทที่ 180 พี่จื่อถงไม่ใช่ว่าท่านขาดหมออยู่รึ ข้าช่วยท่านได้นะ
บทที่ 181 แถวหลังสุดขวามือสุด สาวใช้ที่มีไฝตรงหางคิ้ว
บทที่ 182 ถิงถิงคือคนร้าย
บทที่ 183 ได้โปรดแยกเรือนให้ข้าเถอะขอรับ
บทที่ 184 คนพิการอย่างเขา ไม่คู่ควรกับทรัพย์สินเงินทองเหล่านั้น !
บทที่ 185 แล้วเจ้าเป็นผีดีหรือผีร้าย
บทที่ 186 ฉีฉีเจ้ากับนายท่านซุนสนิทกันหรือ
บทที่ 187 ข้าดูแล้วที่นี่คงมีเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้น
บทที่ 188 ข้าให้เครื่องเทศห้าอย่างแก่ท่านด้วย
บทที่ 189 ข้าก็จะวิจารณ์ตรง ๆ ห้ามโกรธห้ามโมโหเด็ดขาด
บทที่ 190 ชางพวกเรากลับไปขอให้ฉีฉีทำให้กินดีกว่า
บทที่ 191 ยังไม่ถึงเนื้อหัวใจสามารถดึงออกได้เลย
บทที่ 192 นับว่ารุ่ยอ๋องซื้อใจหวงจื่อถงได้แล้ว
บทที่ 193 เยว่เยว่เจ้าขโมยอะไรไป
บทที่ 194 สูตรดินปืนนี้ขาดอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือดินประสิว
บทที่ 195 ใครมันไปทำเรือล่มไว้ตรงนั้นหรือเปล่า
บทที่ 196 พวกเราติดหนี้บุญคุณนางอีกแล้ว
บทที่ 197 ข้าไม่อยากเรียนหนังสือแล้ว เรียนไปก็เป็นภาระแก่ท่านพ่อท่านแม่
บทที่ 198 เย๋เอ๋อร์ของเราโตมาอย่างดีเลย
บทที่ 199 เยว่เยว่ข้าคิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เจอเจ้าอีกแล้ว
บทที่ 200 ได้ ๆ ขอรับ ข้าจะเกาะติดพี่สาวหลินไว้
img
  /  3
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY