ยอย่างเด็ดขาด “หันไป เดี๋ยวนี้” หลิวเหล่ยม

ดูประตูรั้วสูงตระหง่า

้สึกปวดจี๊ดที่ขมับ เธอดูไม่เห

ละดึงเธอลงมาจากปร

ห