ยู่ไม่ไกลจากนอกอาคารด้วยความบังเอิญ แต่แล้วเนื้

่องที่ตระกูลฟลอเรนซ์ใ

อนกัน ข่าวลือดูไม

ก็สั้นลงจนเรียกว่าแทบจะหยุดนิ่ง และเมื่อ

องของเขาสักหน่อ

ร์ อยู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าของใครบางคนท

ะพบกับหญิงสาวที่กำลังวิ่งเข้ามาอย่างเอาเป็นเอาตาย เธอทำราวกับว่

อนวิ่งมาไกลพอสมควรเชียวล่ะ มิหนำซ้ำ ดวงตากล

ิดจนอยากจะเอ่ยปากขอโท

็หยิบกล่องเข็มกลัดออกมาถ

ของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึก “เมื่อเช้าฉันยืนตั้งนาน แต่

ียวเล็กนั้นอย่างเงียบงัน ก่อน

าเรียพูดเสียงสั่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเส

่างไม่ตั้งใจ ในขณะที่ดวงหน้าสวยก็รีบก้มหน้าก้มตาลงง

จะแอบกระตุกมุมปากยกยิ้มขึ้นอย่างได้ใจ แต่

อย ๆ เงยหน้าขึ้นด้วยท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ พร้อมตาแป๋ว เธอทำท่าทีราวกับเ

หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะตั

ืนมา “แค่จำไว้ว่าอย่าทำอะไรโง่ ๆ แบบนั้นอีกก็พอ” น

กหน้าตอบรับ “อื้ม ไม่ต้องห่ว

นเป็นผ่อนคลายลงอย่างพออกพอใจ มือหนายกขึ้นกระชั

ะหว่าง

เดินตามอยู่ด้านหลัง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ใกล้หรือไกลเกินไป นอกจากนี้กลิ่นของเธอยังชัดเจนมากอีกด้วย เสียงฝี

แมวขโมยอี

ด้ตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจจะเป็นเมื่อสักครู่นี้ก

่วงการเคลื่อนไหวของเธอ ด้วยการแอบสังเกตผ่านเง

มตาเดินตามรอยเท้าของเขาเหมือนเ

าเธอจะทันสังเกตหรือเปล่า ว่าเขาแอบก้าวให้ช้าลงอีกนิด เพื

ไมต้องทำแบบ

ก็ได้แต่ส่ายศีรษะไปมาอย่างนึกสับสน และเมื่อมาถึงทางแยกใกล้

ต้องข้องเกี่ยวกัน

ร้อย ขาเรียวก็หยุดก้าวลงแทบจะเรียกได้ว่าทันที แล้วเพียง

ุณก็เท่านั้นเอง แต่อีกฝ่ายดูเข้าหายาก เธอจึงเลือกใช้วิธีเดิ

ั้นคงน่าอายแย่’ ยืนอยู่สักพักเธอก็หันหลังก

่ยงมันลงบนโต๊ะอ่านหนังสือ ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

ยู่ ๆ สมองก็ฉายภายของอาเรียที่เดินตา

แมวจอมข

นั้น ด้วยเหตุที่ว่าเธอเองก็ชอบทำตัว แมว ๆ เหมือนแม่ของ

ามคิดเรือ่งแม่สาวฟลอเรนซ์ หลังจากนั้นก็เดิ

เพื่อนสนิทของเจย์เนส ซึ่งพวกเขานั้น เรียกได้ว่าก็เป็น

ือน ๆ กันอีกอย่างก็คือ ทุกคนล้วนเป

าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ช่างจ้อกว่าทุกคนในกลุ่ม ส่วนใหญ่จะเป็

ประเด็นร้อนมาแรงในช่วงนี้ก็ผุดขึ้นมา “เฮ้

ารเพ่งสมาธิบังคับสิ่งของให้ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ “ตระก

นมันอยู่ภายใต้แว่นตา แต่ดูเหมือนว่าพวกสาว ๆ ก็สายตาดี

รงเรียนเดียวกั

่าวลือว่าตระกูลนี้ใกล้จะล้

ๆ หรอก หรือหากมีพลาดท่าให้คู่ค้าก็ไม่แน่...” ลูคัส สเตอร์ลิง

ร์ลอนวางแผนจะให้บุตรสาวแต่งเข้าตระกูล

ใจและมาเข้าร่วมวงสนทนา เซบาสเตียนทำหน้าฉง

สักคนที่ชอบพอลูกสาวท่านมาร์ลอนนั่นแ

มีใครกล้าทำแบบนั

ะ ถ้าคลุมถุงชนแล้วจะได้อยู่ก

ธอดูใสซื่อมาก คงไม่

คงทำให้เธอไหวตัวทันบ้างแหละนะ” เอเดรียนเสริม “แต

ายของตนอย่างเหนื่อยหน่ายใจ “เห็นสา

้ฉันพูดแบบนั้นก

ย ขยะ

ัน เจย์เนสที่ไม่ได้มีนิสัยช่างจ้ออยู่แล้วก็ได้แต่นั่งปิดปากทำตัวเงี

ดภายในใจนั้นสวนทางกั

ท่าที่สบายก็ลอบถอนหายใจออกมา เขาพยายามจะไม่คิดเรื่องเธออยู่แท

อเชียวหรือไง แต่ดูแนวโน้มแล้ว คนอย่างยัยแมวขโมยคงไม่กล้าปฏิเสธพ่อของเธออย่างแ

ิกำลังหลุดลอย เซบาสเตียนที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เ

อะไรอง

หน่อย แค่

นายคิดยังไงเรื่องแม

กขาขึ้นนั่งไขว่ห้าง

ักหน่อยเหรอ นายนี่สมกับเป็

ที่สหายของเขาเอ่ย สำหรับเขาแล้ว การแสดงออกว่าไม่ยุ่งเร

นความพึงพอใจ

อาการแบบนี้” เอเดรียนพูดพึมพำ แต่ทุกคนต่างก็ไ

ขึ้นยืนเต็มความสูงทำท่าเห

หนน่ะอ

ตอบที่ประหยัดเสียงพู

ึ้นมา “เฮ้ ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปหาอะไรกินที่เขตสังสรรค์นอกโร

กระเป๋าของตัวเองขึ้นมาสะพายไว้ ส่วน

งตัวเองเพียงลำพังแท้ ๆ แต่ก็ยังไม่วายมีพวกชอบยุ่งตามมาด้วย แต่การปฏิเสธและไปอยู่ตัวคนเ