ลงจิ่นอวิ๋น หลานรัก ภายในอันสงบเงียบ แสงแดดยามบ่ายอ่อนๆ ส่องลอดผ่านหน้าต่างไม
โต๊ะ มองมารดาที่กำลังคัดแย
” เสียงใสนั