้ว... หม่อมฉันย่อมมิกล้าบังอ
้อย พร้อมถอนหายใจแผ่วเบา ประหนึ่งยอมจำนนต่อโชคชะตา ทว่าในดวงตาที่หลุบต่ำกลับ
่ยต่อด้วยเส