่ำด้วยท่าทีเงียบเชียบ ก่อนจะเดินเลี่ยงขึ้นบั

บแม่ของเธอชลธิชาดังลอดออกมา แต่เธอ

ขวนไว้บนราว เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระเหง

ผ้าฝ้ายสีอ่อน สะอาดตา และทิ้งต

ยแล้ววันนี้” เสียงบ

นปิดหน้าผาก พลา

ินเต็มโต๊ะ ส่งมาทีละแฟ้ม สองแฟ้ม แบบไม่ได้หยุดเลย!”

้ชายด้วยกัน คงเข้าขากันดี เห็นเรียกใช้แต่นิติ เลขาดั้งเดิมของตัวเอง แม้กระทั่งคำสั่งว่าให้เลขานั่งด้านนอก อย่าเข้ามาในห

็นชาชะมัด” เธอพลิกตัวนอนซุกหน้าลงกับหมอนอย่างอ่อนแรง

่ไหนได้ ใจดำอำมหิตที่สุด หญิงส

ี ฉันก็จะไปจากที่นี่ ถอนหมั้น

าอะไรให้ช่วยก็บอกได้ แต่เธอคิดว่าโรคของมารดาไม่ได้รักษากันวันสองวันแล้วหาย มันต้องรักษากันนานเป็นปี เธอจะรบกวนเงินท่านแบบนั้นมันก็จะเกินไปหน่อย แถมยังไม่ใช่คนในครอบครัวด้วย ซึ่งมารดาป่วยเป็นไข้ใจ ท่านอยากอยู่แต่โรงพยาบาลไม่อยากกลับบ้านมาเจอ

อัดแน่นด้วยความเหนื่อย ความอึดอัด

ธอไม่ค่อยรับประทานอาหารเช้าพร้อมกับบิดาและครอบครัวใหม่ของท่าน อาจเพราะรู้สึกรังเกียจจ

านอย่างแข็งขัน แม้งานจะเยอะมาจนล้นโต๊ะ แต่ก็ไม่ต้องไปยุ่งวุ่นวายกั

เงียบสงบภายนอกห้องทำงานประธานบริษัท หญิงสาวผู้เป็นเ

งของเขากับโซนนั่งทำงานด้านนอก ดวงตาคมกริบ

จะมอง แต่ก็เผลอ

่งเดิม โต๊ะด้านนอกซึ่ง

เขา ไม่เคยมาเซ้าซี้ ไม่เ

งที่ได้รับมอบหมายอย่างเรีย

ิ่งได้รับมาเมื่อเช้านี้ เป็นสรุปรายงานกา

งผู้หญิงที่ถูกลือว่า เที่ยวกลางคืน

นทางกันอย่

แอบเข้ามาคุยกับเธอตอนพักกลางวัน เขาไม่รู้ว่า

มานั่งกินข้าวกล่องของตัวเองตามลำพังเหมือนไม่มีอะไ

งเก้าอี้ ดวงตายังจ้องมองผ่านกระจกบานใ