้มิใช่คุณหนูตระกูลพานอีกต่อไปแล้ว หากแต่เป็นฮูหยินน้อยตระกูลโจว ถ้านางไม่แย่

ที่ห้องตำราที่โจวหานอี้ใช้พักนอน เมื่อไปถึงที่นั่นประตูที่มิได้ปิดเ

นแน่ นางพยายามสงบใจตนเองจากนั้นปั้นหน้าเป็นเจ้า

ัดจังหวะพวกเจ้

เมื่อเห็นภรรยาเขาก็รีบลุกขึ้นทันที แต่

นี้ก็มาเที่ยวเล

การให้พี่หานอี้ช่วยสอ

่อเห็นท่าทีเฉยเมย นางกลับอยากให้พานเยว่หลานโวยวายเรื่อ

ไม่ค่อยดีจึงอยากมาชวนท่านไปไหว้พระบนเขา ทว

ท่าทีต้องการปฏิสัมพันธ์กับตนมาก่อน หรือว่

ึงหวงตนเอง เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงหันไปกอดกระ

ห้คนไปเตรียมรถม้าเถอ

รังเกียจ นางพยักหน้ารับ ก่อนจะเด

..ท่านไม่เป็

้ฮวาเอ๋อ พลางส่งยิ้ม

รถม้า

ูลโจวเท่านั้นที่ใช้โดยสาร เป็นความจงใจของโจวหานอี้ที่ให้คนเตรียมรถม้าเช่นนี้

ารแก้แค้นนางเรื่องที่เย่เหิงคุณชายสามตระกูลเย่เข้ามาอาละวาด

ดียวกับนางเช่นนี้ ระว

ิงซบชายหนุ่ม พลางเอ่ย

กเสียงกับบุรุษ ข้าให้นางทำเช่นไรนางก็ต้องทำเช่นนั้น หรือต่อ

พอใจ เมื่อได้ฟังวา

าจวนเสียที ข้ามาหาท่านบ่อยๆ เช่นนี้ อ

ในจวน ซึ่งแตกต่างจากทายาทสายตรงอย่างจ้าวหยวนเอ๋อที่เป็นมารดาของเย่เสวียนจื่อ แต่ทว่าต่อให้เป็นบ

่องน

เฟยผู้เป็นน้องสาวนั้นสั่งห้ามมิให้เขายุ่งเกี่ยวกับตระกูลจ้าวต่

รับพระราชทานสมรสจากฝ่าบาท มิอาจแต่งอนุได้จนกว

าตนเองกลายเป็นคนของเขาแล้

่ะ แต่ท่านอย่าให

ามร่างกายของโจวหานอี้ เสียงครางกระเส่าดังแผ่วเบาออกมา คนขับรถม้าแล

ขึ้นไปยังวัด

ขึ้นไปด้าน

ขึ้นเขาที่มีบันไดนับร้อยขั้น หญิงสาวหลับตาสงบนิ่งก่อนจ

มจากสวรรค์ แต่ทว่านางก็เชื่อมั่นในเรื่องบาป

ตระหง่านและต้นโพธิ์หนึ่งต้นที่ยืนให้ร่มเงาอยู่ไม่ไกล ด้านหลังพร

เองและครอบครัวมีความสุขแคล้วคลาดปลอดภัย ทว

ยจิตใจที่ไม่สงบ ทว่าด้านหลังกลั

เวทนายังไม่สิ้นสุด เมื่อใดที่ผู้มีบุญได้เกิด

ว่หลานก็ได้สติกลับมาทันที นางหันมองไปรอบด้านเพื่อหาว่าเป็นผู้ใดท