ื่อเล่ยรองเห็นลู่จินหวยหยุดเดิน เขาจึงเดินไปข้างหน้างก้าวหนึ่งและเตือนขึ้นมาเบา ๆ ว่า “ฝ่าบา

งที่อ่อนโยนของใครคนหนึ