3 คู่บ

รมีเริ่มซัก หลังจากรับรู้เพียงว่าเขา

กมากจนฉันรอต่

ู้จักกับเจ้า

งทศ แต่ตอนนี้เธอกำลังตั้งท้อ

บารมีปรบมือดังฉาด “แล้วไปเจอกันได้อ

ลขา ฉันเจอเธอตอนที่ไปติดต่องานกับเจ้านายของเธอ” ห

ามสุข แล้วฉันจะไปงานแต

่ได้ทำการ์ด” หลุยส์ เซียะ บอกวันเวลาและสถานที

้มค่ากับที่นายยอมสละความโสดที่หวงแหนหรือไม่” วิ

นะหลุยส์ แบบนี้เราก็ตัดสูทไม

คนอื่นจะรู้ว่าท้องก่อนแต่ง ฉันคงต้องขอตัวก

่งงานนะ” วิโมกข์จับมือ

้นล่าง เมื่อได้ยินเสียงแก้วแตกดังต่อเนื่

เดี๋ยวแก้วจ

ังสิคะ ระบายกับหวังก็ได้ จะตีจะตบหวังยัง

นหมดป้าหวัง ใคร

ของเพื่อนสนิท เขาก็นั่งดื่มอย่างหนักจนจนเหล้าที่มีอยู่หมดเกลี้ยง แล้วเขาจะ

่มหน่อย ผมจะดื่มให้ม

นะคะ” เจ๊หวังทำเป็นเออออด้วย แต่ก็ยังกวาดเศษแก้วต่

พราะรู้สึกเห็นใจเจ๊หวังที่เป็นคนตัวเล็กและอายุก็มากแ

เจ๊หวังกล่าวแล้วรีบเดินนำไป

เธอเป็นคนสูงกว่าปราณีน้ำหนักตัวของเขาจึงเอนเอียงมาทางเธอมากเป็นพิ

วัน

ามกลัดกลุ้มสุมอก ดวงต

ำไมดูเครียดๆ ล่ะ” ชาร์มมิ่ง

ำไมพี่ชายฉันถึ

สิ เธอร

าผู้หญิงที่เพื่อนคนนั้นแต่งงานด้วยคือคนรักเก่าของพี่โมก แต่เพื่อนคนนั้นไม่รู้เรื่องนี้นะ แต่พี่โมกก็ทนอยู่ในงานเลี้ยงจนเลิก เหล้าก็ไม่ได้ดื่มนะ เพื่อนเขายังคิดว่าพี่โมกทำใจได้แล้วเลย เจ๊หวังสาปแช่งแฟนเก่าพี่โม

ดูล่ะ บอกเขาไปสิว่าแม่เป็น

ชาร์มมิ่ง ฉันไม่กล้าสอนเขาหรอก

หวังเขาไปรก็แล้วกัน อย่ามาพูดเรื่องพี่ชายโง่ๆ ข

ทุ่มว

่กลับมาสักที จนล่วงเวลามาเกือบหนึ่งทุ่มครึ่ง และคนที่

ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหวังอุ่นอาหารให้ใหม่ดีกว่าค่ะ”

หมือนกัน” ปราณีลุกขึ้นแล้วบอกให้เด็กสาว

ปลา” ชาร์มมิ่งลุกไปเก

วิเวียนเข้าไปเกี่ย

ราะคนงานกลับไปพักผ่อนกันหมดแล้ว หรือว่ามีใ

หรอกเจ๊หวัง เราเ

งคืน ในที่สุดก็ตามหาวิโมกข์จนเจอ เขากำลังนั่งดื่มเหล้าป่าอยู่ใกล้ๆ บ่อพักน้ำสำหรับเลี้ยงหอยนั่นเอง โดยมีคนงานเก่าแก่อย่าง

ลยนะ ต้มไว้ให้ผมอีกนะ” วิโมกข์ลิ้นเริ

บนายหัว” อำนวยรับขว

อำนาจพยักหน้ากับพี่ชายให้ช่วยกันโน้มน้