ื่อสายตา เธอเห็นท่าทางมั่นใจของเข

ึ่งพยุงตัวที่ประตู จ้อ

้ว “ทำไมล่ะ อยาก

ปากแต่ไม่สามา

ริงๆ ว่าเขา

่นี่อย่างกะทัน