ันที ฟู่โม่เซิงพยายามกลั้นหัวเราะจนหน้าบิดเบี้ยว : "เกิดอะไรขึ้น

ขึ้นเล็กน้อย แต่สายตากลับเย็นชา: "คิดถึงนานแค

ช่ๆ