ยว่หอบหายใจแรงจนหน้าอกกระเพื่อม ก่

ไหวไหม?” นาง

ีเสี

ดสนิท ใบหน้าเขาสงบ

ความตายได้พรากเขาไปก่อน

มาโดยไม่รู้ตัว เพื่อนร่วมทาง

ฝีปากแน่น “ขอโทษนะ

ใหม่สอดส่องปลายกิ่งไม้และใบไม้เล็กๆ ลงมาเป็นสีทองจางๆ สะท้อนกับดวงตาสี

ู้หนึ่งซึ่งนางไม่เคยรู้จักชื่อหรือประวัติ ซึ่งเป็นคนบอกทางให้นางไปยังพื้นท

นหลุมดินที่นางพยายามพาเขาขึ้นมาอย่างยากลำบาก นางจึงตัดสินใจออกไปเก็บกิ่งไม้แล

กอย่างมั่นใจ เพราะทหารผู้นั้นบอกไว้ว่าอีกไม่เกินสองลี้ จะถึงหม

ล เสียงโต้เถียงแหลมคมกับเสียงร้องคร่ำครวญของผู้หญิงปะปนกับเสียงร้

่มไม้ใบหนาทึบอย่างรวดเร็ว สอดสายตาผ

ะลุมบอนกันอย่างดุเดือด บางคนผลักกันจนล้มลงกับพื้น บางคนคว้าห่อแป้งหรือถุงข้าว

นใจของหญิงสาว นางไม่อาจรู้ได้แน่ว่าคนเหล่านั้นเป็นโจรที่ม

ดกลัวที่สะท้อนออกมาผ่านใบหน้าและท่าทางของพวกเ

ันเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง และพยา

ใครจะมัวไปสนใจเรื่องแคว้นที่ล่มสลายไปแล้วกันเล่า! คน

็เหมื

ทอผสมปนเปกันไป นั่นทำให้อู่หลิงเยว่เข้าใจแล้วว่า แม้ผู้คนเหล่านี้จะอยู่ใ

ายที่สุด ใจคนคิดแต่จะเอาช

นาง แคว้นเหยียนล่มสลายไปแล้ว.. แล้วชาวบ้านที่เหลือรอดอย่างนางจะใช้ชีว

วบ้านที่วิ่งหนีตายมาพร้อมกับนางเสียชีวิตไปหมดแล้

ภาวะสงครามเสบียงอาหารนั้นหายากยิ่ง ผู้รอดชีวิต

ๆ หลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้ใดพบเห็นเพื่อเก็

หมือนจะหมดแรง ท้องร้องครืดคราดด้วยความหิว น้ำในถุงหนังสัตว์ที่ได้มาจากทหารบาดเจ็บใน

วิกฤตก็ยังมีเสียงเครื่องยนต์ เสียงไซเรน เสียงผู้คน แต่ที่นี่มี

ช่ไหมเนี่ย..เหตุใดสวรรค์ถึงได้ใจร้ายกับฉันนักเล่า"

หาที่ปลอดภัยนอนพักตอนกลางคืน นางก็ได้ยินเส

ีเด็กอยู่ตรงนี้นะ!”

นนอนราบอยู่กับพื้น บางคนกำลังก่อไฟตั้งที่พักชั่วคราวยา

ก่อนที่จะชะงักถอยหลังกลับมาอีกครั้งเพราะนางเห็นบุรุษร่าง

ท้ายก็ตัดสินใจเบี่ยงเส้นทาง เดินเลาะไปอีกทางหนึ

ูพื้นที่โล่งด้านในดีแล้วว่าไม่มีงูหรือตะขาบก็รีบแทรกตั

ิ่งไม้เกี่ยวเป็นแผลถลอกเล็กๆ จู่ ๆ แววตานางก็เปลี่ยน

อไม้เป็นสีน้ำตาลเข้มเกือบจะดำ เมื

งเยว่ข

้ว่านางไม่ได้เป็นเจ้าของแหวนวงนี้ นางเคยมีสมบัติติดตัวอยู่บ

นางจึงคิดจะถ

ดวงตากลมโตเบิกก

นแรง นางเห็นป้ายราคา เห็นชั้นวางของ

!" นางอุทานออกมาแล้วรีบปิดปากตัวเองหั

ลิ่นขนมปังจากร้านเบอเกอรี่เจ้าประจำของนางปะทะเข

ฮ้พลาซ่าแล้วใช่หรือไม่ และตอนนี้ก

สาวใจหายวาบ นางหันมองไปรอบตัวอีกค

็นตรงหน้านั้น..ไม่ไ

ที่เรียงรายกันจนสุดสายตา ทั้งหมดนั้น ลอยอยู่กลางอากาศในลักษณะเหมือน

ล้วยกมือขึ้น ลองเอื้อมปลายนิ้วแตะ

งนางผ่านทะล

๊ด

ความเงียบ ตามมาด้วยเสียงของเด

นดีกับนายท่าน! เมื่อครู่ ท่านเพิ่งช่วยชีวิตบุรุษผู