ิดขัดโดยไม่รู้ตัว “เสี่ยวเป่า ออกมาหน่อยเถอะ ข้าอย

ที่สายตายังไม่ละจาก

้นเหยียนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า เขาย่นคิ้ว ทำท่าค้อ