เหมือนกระดาษ "ค

อยอย่างไม่แปลกใจ "ผมไม่

พูดอะไรต่อ

อตอบ เขาตบไหล่เธอ "คิดให้

าเฉินม่านไปยังที่พัก ก่อนที่เธอจะ

รเ