อ พลางพับแขนเสื้อ

ินชิงลุกขึ้

มาช้อนหนึ่ง แล้วเป่าให้เย็นพอ

ลงอย่างไ

บนี้ เวินชิ

ูดเบาๆ "ดื่ม

ต่อมา เวินชิ

งสลบไปกี่วัน แต่ร

อย่างช้าๆ แต่ก็

่มโจ๊กพลา

่อนโยนแบบ

น...หลอก

่า ถ้าเวลาหยุดอยู่ท

ู่จิ้นเหยอเช็ดเศษอา

ากของเวินชิงเพื่

ม่มีอะไรผิดปกติ

ล้วนะ" เขานั่งลงข้างเตียง จับมือเวินชิง "เธ

กใจเหมือ

นเหยอ แล้วค่อยๆ ดึง

ยนของลู่จิ้นเหยอ

ือดมาก ฉันตรวจแล้วว่า

ลือดหน่อยนะ ถือว่าเป

แต่ก็ทำให้เธอเจ็บปว

นชา หัวเราะจนร้องไห้ออก

อรู้สึกเหมือนโดนหนามแทง แ

ต๊ะข้างเตียงขึ้นม

หัว

หมือนความเจ็บป

่หลบ ปล่อยให้

เวินชิง และอุ้มเธอขึ้น "

ว!" เวินชิงเสียงแหบแห

่เปลี่ยนสีหน้

รงพยาบาล เวินชิงถูก

บหน้าเธอซีด

ิงคนนี้ดู...ย

่นน้ำยาฆ่าเชื้อเข้ามาในจม

! ให

ลอดเลือด เลื

จ็บอีกแล้ว เพราะหัวใ

ี่เธอผูกพันเก้าปีนั้น เ

งเลื่อนลอย เห็นข้

ิ้นเหยอทิ้ง

่งสำลีให้ แล้วเขาก็ร

ป เวินชิงกำชายกระ

นไม่สามารถรักคุ

ยงค

ชิงม

า สิ่งที่เห็นค

บนเตียงนอน

่ยังพยายามล

ยบร้อย ยืนฟังหมอพูดถ

่เมื่อเห็นเวินชิงเป็นลม เขาก็ร

มา เขาเห็นเวินชิงแ

เวินชิง "ระวังหน

นความร้อนจากมือ

เธอเม้มปากแน่น เ

นเวินชิงแล้วก็ถอนมือ

ออกไป ลู่จิ้นเ

จึงยื่นไปที่ร

สายตาเขา ดื่มไปสอ

แล้วก้มตัวถามเธอ "หิวไ

ม่สนใจเข

วกเขามีสิ่งกีด

งียบๆ จัดผ้า

ลู่จิ้นเหยอรู้สึกสะเทือนใจ "พักผ่

ุกอย่างแทบจะอ

ช็ดหน้าเธออย่างเงอะง

หายใจอย่างสม่ำเสมอแล

เธอไม่หลับ ขนตาที่สั

าแต่ใจบ้าง ล

ู้สึกกลัวอย่างที

ูดอะไรเลย ตอนกลางวันก็นั่

วันที่สง

เขา การชดเชยของเขา หัวใจข

ไม่สนใจ

บินเข้ากองไฟอย่างไร้หนทา

หยอไม่อยู่ในห้อง เวิน

าๆ แต่ได้ยินเสีย

ยอ ยานี

วินชิงเห็นชางฉินหย่าขม

ผมที่หลุดออกข้างหู

ก้มตาลงแล้วก

ดูแลของลู่จิ้นเห

เหยอถือกล่องอา

ินทีหลัง ตอนนี้ไม่

จ จากนั้นก็ยิ้ม นี่เป็นค

ลัง ฟังชิงชิง" เ

า สายตาของทั้

แรง จ้องมองเธอตรงๆ เ

ะชุม ฉันจะหาคนมาดูแลคุ

อะไรขึ้นมา สีหน้

ธอ แล้วเดินออก

ียกเขา "ถ้าฉันหายไป

คิดว่าเธองอน "ชิงชิงร

ตูป

ินชิงก็

คำพูดของเขา แล้วลุกขึ้น

านราชการ แล้วออกมา

ำหรับบ่ายวันนั้น

ลมทะเลพัด

สร็จ มองไปข้างหน้

พนั้นด้วยควา

หยอ ลาก่

ันมีอนาคตร่