าเธอ ชะเอมเงยหน้าขึ้นมองเห็นใบหน้าท

าตาคล้ายฉันสามส่วนจะทำให้

ดีใจมาก ตอนนี้เขาไม่ไล่เธอออกไป ก็เพราะเขาเป็นคนที

นหลิงโยวอันคิดถึงไม่ลืมมาหลายปี แต่กลับกลายเป็นว่

ันบอกแล้วว่าจะไป ก็จะไม่กลับมาอีก ส่วนหลิงโย

แม้หลิงโยวอันจะหลอกลวงเธอ แต่ความสุขในช่วงเวลานั้นก็เป็นความจริง อย่

จะยั่วยุชะเอม เพื่อให้ชะเอมโกรธเธอ จากนั้นให้หล

ใจ เธอไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี

วอันถูกเธอไล่ไปเอาประวัติการรักษา ตอนนี้เขาน่าจะ

อันรักกันจริงๆ เห็นแก่เด็กๆ เ

วยเอาน้ำตามาจากไหน พอเงยหน

ยังดูเป็นคนร้ายกาจ ทำไมถึ

ว่าเธอกำลังเล่นอะไร ฉันมี

่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอก็ล้มลงไปนั่งกับ

เจ็บตรงไหน ฉันไม่มีเจตนาร

วเสินเหนียนเหวยล้มลง เขาวิ่งไป

ลงได้ยังไง? ชะเอม

ลิงโยวอัน สั่นหัวร้อง

กถามว่าเธอเจ็บแค่ไหน เธอกลับคิ

ะเอมเพิ่งรู้ว่าเธอกำลัง

งโยวอันด้

ได้ผลักเธอ เธอจะเช

าจะเดิน แต่หลิงโยว

กไปหรือเปล่า? คุกเข่

เธอล้มลงคุกเข่ากับพื้น เสียงดัง ขา

ล้วว่าฉันไม่ได้ทำ ท

ิงโยวอันด้วยสายตาที

็นชะเอมเป็นแบบนี้ แต่เธอ

ตบหน้า หลิงโยวอันชี้

เธอเป็นหนี้เหนียนเหวย

ชะเอมที่อดทนเจ็บแล้วลุกขึ้น เธอเดิ

ตกตะลึง ชายหนุ่มไม่เคยคิดว่

คืนให้เธอ เพราะฉั

นียนเหวยด้วยสา

้องการแล้ว ขอให้เ

น้ำตาจึงไหล

เป็นครั้งสุดท้ายที่ร้องไห้เพื่อหล

ักที่โรงแรมใกล้สนามบิน พรุ่

าไม่ต้องเจอกั