ไหม? ไม่มีค

่เต็มท้องฟ้า “เราม

เนินต่อไป ราวกั

อให้พิงบนตัวเขา มืออุ่นๆ

ปากอย่างอ่อนโยน มอ

ณยี่สิบนาที เรือสำราญหร