ียง อี้หานด้วยสายตาที่มั่นคง “เจียง

ัน...” เธ

กมาอย่างหนักจนเธอแทบจะหายใจ

ๆ มีความรู้สึกที่เชื่อมถึงกันจริง ๆ ทั้ง