านอยู่ใกล้จนจมูกของทั้งสองคนเฉียดกัน ลมห

เข้

ยั่วเขาหรือเปล่านะ? ถ้าเขาบอกว่า

นอนอยู่บนเตียง มองจ้องที่เจี่ยนอ้ายอ้าย

เค

ัมผัสกับกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและยืดหยุ่น เธออดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่

ื่อถูกสัมผัสกระตุ้น ร

งข้อเท้าก็เจ็บอีกครั้ง เธอเสียการทรงตัวล้มใส่ซือเ

ิงหาน รีบลุกขึ้นอย่างลนลาน กระโดดขา

” ซือเจิงหานกัดฟั

ิงหาน แต่ถูกเขาปัดออก เธอถูมือที่เจ็บเบาๆ บ่นพึมพำ “ไม่แต

่ตู้ หยิบผ้าห่มออ

บเธอก็หลับไปทันที มีเสีย

่บนโซฟา เขาอดไม่ได้ที่จะสัมผัสริมฝีปากที่

ตั้งใจยั่วเ

เพียงเธอคนเดียว เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินไปที่ห้องน

่ยนอ้ายอ้ายมองซือเจิงหานอย่

จากขาพิการแล้วยังมีป

องเขากลับมองที่ริมฝีปากแดงที่บวมของเธอที่ดูเหมือนข

ิดแปลกๆ ในหัว เขาไม่อยากจูบผู้หญ

ังเกตเห็นความผิดปกติของซือเจิงหาน มองไปท

นได้เหรอ?” ซือเจิง

งดูมาอย่างตามใจเหรอ? ตั้งแต่เม

ูก็รู

ถึงกับทำให

ค้าน เพียงแค่เตือนว

้แล

ย่างดี แต่ก็ตัดหัวหอม

ายอ้ายก็ได้เห็นหน้า

ฉย ใช้ช้อนในมือพยายามเ

ชายที่ดูเด็กๆ ตรงหน้

ยังไม่เจอหัวหอมในซุปผัก เงยห

ริบตาอย่างซุกซน “ฉ

อถามพนักงานดูแล้ว ซือเจิงหานไม่ได้แพ้หัวหอม แค่เป็นคนเลือ

ายล้างผลไม้ในครัว เตรี

ังวุ่นวายอยู่ เสียงโทรศ

ทรหาเธ

ี่ยนไปทันที “คุณว่าอะไรนะ? ย

งรีบร้อน ไม่สนใจอาการบาดเจ็บ