ะเงียบสงบ เซิง เยว่หลิงช่

ี่นี่ไปก่อนสักระยะ เป็นการตอบแทนความช่วยเหลือ

สึกพอใจมากกับที่นี่ "ไม่ต้

ฉัน" เซิง เยว่หลิ

กเธอ ปู่ทวดของเขาป่วย และต้องพึ่งพาความสามารถ

บรรยากาศใหม่ เสินหยูเริ่มแสดงความอยากรู้อยากเห็นของเด็กน้อย

ียนยิ้มมองลูกชาย "อืม ถ้าเสินหยูช

ครั

่คาดคิดว่าเสินหยูจะยอมรับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ ได้ดี เขาอิงแอบในอ้อมกอดของเธออย่างเชื่องช

ียนรู้สึกต

อเติบโตขึ้นและเข้าใจอะไรมากมา

อไม่แน่ใจว่าเธอจะผ

่เชื่อฟังและมีความเ

ญากับลูกว่า เราจะไม่ต้องใช้ชีวิตแบบเร่ร่อนอีกต่อไป

ยูพยั

งมั่น จะไม่ยอมให้

ชิงเอียน เธอค่อยๆ ลืมตา มองดูเสินหยูที่ยังหลับอยู่ในอ

างง่วงนอน "แม่จ๋า แม

แม่ส่งข้อความหาอันจี้ป้าล

ศีรษะที่มีผมนุ่มนิ่มคลอเคลียเธอ "แม่จ๋

บาๆ เธอเปลี่ยนชุดเป็น

่งตัวเสร็จ เธอมองกระจกแล้วยิ้มให้ตัวเอง ผู้หญิง

ู แม่ไป

่ก็ชนกับผู้ชายในชุดสูทที่เดินมาพอดี เขาล้มลงในอ้อม

หม่ของการหลอ

น่าใช่การแกล้ง อีกทั้งการแต่งตัวดูมีฐาน

ไอเบาๆ หายใจ

้านั่งใกล้ๆ ตรวจชีพจรข

หอบห

ืดมักจะพกยาฉุกเฉินไว้ แต่เธอค้นในกระเป๋

คนรอบๆ มองมายังเธอและชี้นิ้วพูดคุย บ

ยาบาลมาถึงอย่างรวดเร็ว เธอช่วยพยุงเ

็นหมอหรือเปล่า? ถ้าไม่ใช่เพราะคุณช่

่าใช้จ่ายทางการแพทย์และติดต่อครอบครัวของเขา รอจ

สิบโมงเช้าแล้ว เวลานั

ว่าผู้สัมภาษณ์จะไม่ถือสาเร