เคยตกตะลึงกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ใบห

ซีนั้นเปลี่ยนจากตกตะลึงเป็นนิ่งเฉย แ

อบครัวเพื่อรักษาชื่อเสียง จึงให้หยางเฉินเข้ามาเป็นสมาชิกในต

ต่งงานเพียงไม่ถึงเดือน หยางเฉินก็หายไปโดยไม่บอกลาหรื

องที่เธอพบว่า

ว่าฉินซีทำให้ครอบครัวเสื่อมเสียชื่อเสียง และยึดเสน

หลออกมาในคืนที่นับไม่ถ้วน ฉินซีเต็มไปด้วย

แล้วปรากฏตัวต่อหน้าฉันอีกครั้งเพื่อเปิดแผลเก่าขอ

อารมณ์ที่อัดอั้นแล

เขารักทนทุกข์ทรมานก็รู

ยวซี

ี่เต็มไปด้วยความจริงใจ นอกจาก

บอก ?" ฉินซีเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอแน

างหนักแน่น มองใบหน้าที่งดงามอยู่ใกล้ๆ ก่อนกลับมาคร

ฮ

น "พูดได้ดีกว่าร้องเพลงเสียอีก เมื่อก่อนคุณเป็นคนไปหาเฒ

เสธทันที "ฉ

าบแวบหนึ่ง แม่ของฉินกล่า

ด้? งั้นขอถามว่าเมื่อห้าปีก่อน เฒ่

่อยายห้าหมื่น แต่ไม่ได้ใช้เลย

ัวไป จนวันนี้ถึงได้เจอคุณอีก คุณคืน

ินอธิบาย พยายามยัดเยียดข

ที ชี้ไปที่ประตูด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้

มา: "แม่ อย่าไล่พ่อไป เพื่อนคนอื่นมีพ่อ แต่หนูไม่

องข้างยังคงกอดคอหยางเฉินแน่น กล

อุ้มลูกสาวมากอดแน่นในอ้อมแขน พูดซ้ำๆ: "แม่ไม่ไล

ะโกรธผู้ชายคนนี้มากแค่ไหน แต่เขาก็ยังเป็นพ่อของลูกสา

ากับเสี่ยวเสี่ยวด้วยว่าจะไม่ทิ้งแม่กับเสี่ยวเสี่ยวอีก ได้ไ

เมื่อหยางเฉินได้ยินก็เหมือนสายฟ้าฟา

มีส่วนคล้ายกับเขาอยู่บ้าง เสี่ยวเสี่ยวอายุประมาณสี่ขวบ

ามสุขเมื่อห้าปีก่อน ทำ

ป็นวันเกิดสี่ขวบของเสี่ยวเสี

ี มองหญิงสาวที่งดงามและน้ำตาไหลพราก ถามด้วยเส

พยักหน้าเบาๆ เขาเป็นพ่อของล

อฉินซีเป็นคนยืนยัน หยางเฉิ

้กลับหลั่งน้ำตา มีทั้ง

หูเธออย่างอ่อนโยน "พ่อสัญญากับหน

ำหรับผู้ที่เป็นผู้นำ การให้คำสัญญาไม่ได้

หลานสา

ของฉินก้าวขึ้นมาทันที ดึงเ

จะทำให้ลูกเจ็บ

วดที่ฉินซีต้องเผชิญในช่วงสิบเดือนของการตั้งครรภ์ และการอดทนต่อคำพู

ะสงสาร แต่ครั้งนี้ ฉันกับพ่อเธ

"นี่คือสินสอดที่ครอบครัวฝ่ายชายมอบให้หวังเจียนนำมา ฉันกับพ่อเธอรับไว้

ดถึงการหย่า แม่ของฉินก็เริ

รรยาและลูกสาว

ึ้นมาอีกครั้ง : "ย่า อย่าไล่พ

แม่ของฉิน จึงร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ทำ

ยว หยุดร้องเดี๋ยวนี้! พ่อของเธอตายไปนานแล้ว เขา

่กล้าร้องออกเสียงอีก ได้แต่สะอื้นไห้ น้ำต

ี้ หยางเฉินก็รู้ว่าแม่ขอ

วดขึ้นมา ในขณะนี้อุณหภูมิใ