ุณอยู่ รีบมาช่วย

ทางคล้ายกับใช้เย

ดคิ้วเล็กน้อยแล

องเคอเคอ ในเมื่อเป็นงานเลี้ยงท

ูหยานก็ไม่ได้ให้หน้าเท่าไร เพียงแต่ทำหน

ามอับอายเมื่อครู่แล้ว

ิว มานติงมา ส่วนเย่เฟิงนั้น

ีน้ำหนักอยู่

อาจจะเป็นเพราะผู้จัดการเซี่ยอารมณ์ไม่ดี และเห็นผมไม่คุ้นหน้าเลยไม่ส

โทรศัพท์มาเปิดสัญญา

รัวจางกับพาร์คสัน ซึ่งผม

รบมือยกย่องทันที เสี่ยวหมิง

่าจางเชาแค่ถ่อมตัว ความสามารถในการร่

งแน่นแต่สามารถทำได้ขนาดนี

ถูกเย่เฟิง พูดเย้ยว่า “ไม่เหมือนบางคน

เสียงดังว่า “เย่เฟิง นา

ึ้น ตอบเบาๆ ว่า

ใจ ตอบอย่างดูถูกว่า “เป็นทหาร? ฉันว่าดูนายแ

ในมืออย่างมีเลศน

ก็เป็นแค่หมาที่พวกคนรวยอ

ล้

ง สีหน้าเย่เฟิงก็เปลี่ยนเ

อย่างรวดเร็ว มองจาง

อยากเสียหน้าในหน้าเซียวห

หารมาหลายปีแล้วจะเก่ง ฉันไม่กล

นเสียงเย็นว

เขานั้นไ

รที่ปกป้องประเ

ีวิตที่มีความสุขสบายของพวกคุณ หากไม่มีการเสียสละ

พูดที่ไม่รู้จักละอ

ง ทำให้ทุกคนในที่นั้นรู้สึกหนาวสั

อีกต่อไป สายตาของเย่เฟิ

กล้าที่จะ

้วด่าว่า: “เย่เฟิง นายนึกว่านี่เป็นที่ไหน ให้ได้นั่

จางเขากิจการรุ่งเรือง ไม่เหมือ