รัวเซินแล้วก็เห็นรถหรูจอดเ

ยู่ด้านหน้าเพราะเธอเคยชินกับ

ที่สุด แม้แต่เมย์บาคสำหร

เตรียมจะขึ้นไป แต่ก็ถูกชอบ

้วชี้ไปที่รถคาเยนสีเทาที่ไม่ค่อยโดดเด่นในขบวนรถ “คนต่างจังหวัดแบบเธอจะทำ

ระตูทันที หลิน ซี

่านช่องหน้าต่างที่เปิดอยู่ เฉิน ป

ของชอบเลยแม้แต่น้อย ไ

งควันทิ้งให้เธอจนกระทั่งรถคาเยนสีเทาคันนั้นจอดช้าๆ ต่อหน้

งไม่ใส่ใจว่า “ทำไมท่านรองถึงขับรถเองล่ะคะ?” เฉิน หยานโจวไม่มองเธอ เพียงเหย

าๆ “งั้นสำหรับท่านรองฉันไม่ใช่คนแปลกหน้าใช่ไหม

ู้หญิงสวยๆ ทุกคนสามารถเป็นเจ้าของที่นั่งข้างคน

ี่เฉิน หยานโจวกอดกลับมาในตอนเช้า เธอยิ้มอย่างมีความ

อนฟังเรื่องตลก ท่

ยต้องรับภาระ” เขาพูดขณะขับรถด้วยท่าทางสบา

พียงแค่หันสายตาที่สวยงา

ีเหยามองฉันแบบนี้ คิดจะเลือกฉันหรือ?” หลิน ซีเหยาหั

ร เพียงยักไหล่ “คนฉลา

ซีเหยาจากกระจกมองหลังในรถ “แต่ก็ไม่แน่ว่าหลิน ซีเหยาจะชอบสไตล์ฉัน ถ้าหลิน ซีเหยาเล

ซีเหยาหันหัวไปอีกทา

ใจ เขาไม่ได้อยากมีความส

น เฉิน ป๋อหยานจะไม่ยอมให้ตัวเองแต่งงานกับผู้หญิงจากต่างจังหวัด แต่ถ้าปฏิเสธก

่หน้าประตูเฉิน “ถึงแล้ว” เฉิน หยานโจวจอดรถอย่างมั่นคง ไม่ได้

ั้นลงจากรถ เฉิน หยานโจวก็หยิบบุหรี่ออกมาหนึ่ง

จากรถ แถมครึ่งตัวของเธอยังเอนทับบนหน้าอกขอ

ันมากจนได้ยินเสียง

อยอยู่ในอากาศ ทำให้หัวใจ