่งถังได้ตั้งชื่อให้ลูกทั
มาในบ้านของเธออย่างหลินซินจือแต่อย่างใด เพราะเธออยากจะเ
ยความรักที่มีต่อลูก ๆ ทั้งสองในก
พวกเขาต้องไปโรงเรียน เข้านอนไปแล้วน่ะ ต
งที่อยู่หลังแว่นก
แสดงท่าทีร้อนรนจนเกินไป ไม่งั้น
้ยินเสียงตึกตึกตึกดังมาจากบันได เธอหันกลับไปมองตามสัญชาตญาณ
นและรองเท้าแตะ คนหนึ่งเป็
นตันจนเกือบจะ
ถังที่นั่งอยู่บนวีลแชร์ คงเพราะเขาพอจะเดาได้ถึงตัวตนของเธอ
ปที่หลินซินจือด้วย
็นหลินซินจือส่ายหน้าให้กับเธอเบา ๆ ถึงแม้ฮวน
มแตกสลายเอาไว้ไม่อยู่ เธออ้าแขนออกไปทางเฉินเฉินและฮวนฮวน พ
ังด้วยความกลัวซะอย่างนั้น มีเพียงเฉินเฉินเท่านั้นที่
ก่อนจะลูบไล้ใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา ร
่ของผมจริ
งหนูกับฮวนฮวนไงจ๊ะ” ซ่งจิ
น ๆ เหลือเกิน แต่เธอก็กลัว
วนแล้ว เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงแปลกหน้า
ูกพาน้องกลับห้องไปนอนก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หลัง
ยู่หลายครั้ง ก่อนจะหันหลั
ามไม่ได้อยู่ดีว่า “ลูกรัก
้อนวอนมาก ภายใต้แว่นกันแ
จะเดินไปหาซ่งจิ่งถัง ทันใดนั้นฮั่วอวิ๋นเซินกลับใช้อำ
อย่าเพิ่งใจร้อนไปเลยนะ เด็กทั้งสองคนสูญเสียคุณไปตั้ง
งรู้สึกชา
นเซินจงใ
เธอใกล้ชิดกับ
ต่ฮวนฮวนก็ยังไม่วายหันมามองหลินซินจืออย่
บบเต็มสองตา เธอหลับตาลงด้ว
ยไปก็ยังได้ แต่ลูกของเธอคือเลือดเนื้อเชื้อไขขอ
ล้ว ฮั่วอวิ๋นเซินก็อุ้มซ่งจิ่งถังก
ตอนนี้กลับถูกถอดออก แล้วก็โยนทิ้งไว้ลวก ๆ ที่มุมห้อง มิหนำซ้ำ
ด้แต่หัวเรา
แขยงเธอมากถึงขนาดทนเห็นรูป
ไปจัดการงานที่ห้องทำงานสักเดี๋ย
ยยิ้มบาง ๆ เหมือนเช
กไป พร้อมทั้งปิดประตูลง รอยยิ้มบนใ
ั่วอวิ๋นเซินจะไปที่
างยากลำบาก เธอใช้มือยันผนังเอาไว้และค่อย ๆ ลุกขึ
ยับกลับเจ็บล
ยังต้องใช้เวลาเดินเกือบห้านาที เธอเจ็บจ
ินซินจือกับฮั่วอวิ๋นเซินกำลังสวมกอดกันภ

GOOGLE PLAY