คำมั่นเขา หายนะเธอ

ำคืนที่ยิ่งใหญ่ที่สุ

าปัตยกรรมยอดเยี่ยมแห่งปี เก

็ไม่รู้...รักแรกของคู่หมั้

จะสร้างผลงานชิ้นเอกที่ฉันออกแบบ กลั

เธอต้องกา

่เลี้ยงให้เธอ ปล่อยให้เธอรับหน

องเฉยๆ ปล่อยให้เธอตบหน้าฉันซ้ำแล้วซ้ำเ

าก็ไล่ฉันออกจากงานและขึ

ังไม่หย

ทางเดินในโรงพยาบาลจนฉั

ในขณะที่ฉันกำลัง

นโรงพยาบาลอันเย็นเ

ในท้องขอ

ม่ เปลี่ยนชื่อ ต

สองคนเป็นเหมือน

ที

ใหญ่หนาหนักไปด

วเองให้เรียบ หัวใจเต้นระร

่ฉันทุ่มเทมาทั

ัตยกรรมยอด

“สุริยาศิลา” คือ

อจิตวิญญาณของฉันที่หลอมร

ปนิกรุ่นใหญ่ที่ฉัน

คีตา ชัยชนะที่คู่ควรจริงๆ

ะหม่าอยู่บ้าง “ขอบคุณค่ะอาจารย

อัจฉริยะน่ะไม่มี

มั้นของฉัน ควรจะอยู

ิทธิพลที่สุดในกรุงเทพฯ ผู้ชายที่จะเ

อชั่วโมงก่อน บอ

ว่าจะชดเ

ัดนี้ ก็ถึงช่วงเวลาที่ทุกท่านรอคอย รางว

รอยยิ้มเริ่ม

าว กับผลงาน

ในหูฉันเหมือนโดนค้อน

วลู่ลมเป็นงานที่ลอกเลีย

รก็ไม่รู้ ไม

่นจับขั้วหัวใจ

้องโถงที่จับจ้องมาที่ฉัน ตัวเ

อ แข็งทื่อร

ี้ เบาะกำมะหยี่นุ่มๆ ให

นไว้บนใบหน้าเหมื

น มองหาอะไรก็ได้ที่จะท

วฉันก็

ชน

ได้ประ

ที่สาม ร่างสูงใหญ่ในชุ

ได้มอง

บนเวที จับจ้องผู้หญิงท

งคู่หมั้นฉัน ภรรย

าที่นี่ ไม

เพื

้นรอบตัวฉัน อื้ออึงไป

รอ? เธอเป

ยวข้องกับวรโชติ กรุ๊ป ส

ะ สุริยาศิลาเป็นผู้ช

ต่อเรื่องราวได้อย

ป็นคนทำเ

งวัลของฉั

าเมื่อหลายส

่งเล่นของเรา เรื่องอาชีพการงานท

ทร์กอดเธอไว้ แล

ดขึ้นเองพิม พี่สั

ีตที่คลุมเครือไปด้วยความรู้สึกผิด เร

เชื่อว่าพิมดาวเ

นชีวิต

ียสละ การทุ่มเททุกอย่างให้กับงา

้เธอบนพานเงินพานทอง เพียงเพ

ลือน ฉันนั่งนิ่งแข็งทื่อจนก

เดินมาหาฉัน สีหน้

ีต

งของฉันสงบนิ่งจนน่

“มันก็แค่รางวัล ไม่ได้ลด

เครือ “มันคือรางวัลสถาปัตยกรรมยอดเยี่ยมแห

นมากกว่า มันเ

งฉันทิ้งอย่างไม่ใยดีของเขา

ด้รับล่ะ? ฉันทุ่มเทชีวิตสิบปีเพื่อมาถึงจุดนี้! เกียรติของฉัน ช

ดพรั่งพรูออกมาเหมือนเขื่อนแห่

างวัล! มันคือท

กจนพู

งอย่างวูบไหวในดวงตาของเขา

ปเร็วพอๆ กับ

งคีตา โปรเจกต์ที่ใหญ่กว่

่างเปล่า ดู

าใจ เขาไม

” ฉันพูด เสียงแผ่วลงจนเกือบเป

เสียงใสๆ

่เค

ถ้วยรางวัลสีทองหน

คเชนทร์ ไม่แม้

“พิมไม่อยากจะเชื่อเลย ขอบค

่อนโยนลงเมื่อมองเ

ความสามารถของพิมสมค

ก้องอยู่ในห้องโถงที่ว่างเปล่า

ดนอนเพื่อขัดเกลา

นสาย ทุกมุม ทุกเศษเสี้ยวขอ

.แล้วเขาก็ทำให้

ปอีกวินาทีเ

ูดคุยอย่างมีความสุขของพวกเขาสองคนไ