นและเป็นจริงในปากของฉัน “และหนูจะ

ษฐ์ไว้อย่างดีบิดเบี้ยวเป็นเสียงคำราม “ทุกอย่างที่

ัว “ด้วยเงินจากงานสองแห่งที่หนูทำ ในขณะที่คริสไ

้าวเข้ามาหาฉัน เขาชี้นิ้วมาที่หน้าฉัน “คริสมีระดับ น้

พวกคุณอับอายสิน

กลงไปในเนื้อ “อีเด็กเนรคุณ หล

่อย

่ฟ่อ ดวงตาของท่านวาวโรจน์ด้วยความอาฆาต “

นนี้ฉันชาชินกับมันแล้ว มันเหมือ

้าท่านไปที่หน้าเขา “นั่นคือทั้งหมดที่พวกคุณเคยให้

หญ่ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะในโถงทางเดิน มันเป็นของขวัญจาก

ไปปัดมันตกกระแทกพื้น มั

้นช่างป

ตบหน้าท่าน “นั่นมันของจำลองส

าเสียหายได้นะคะ” ฉันพูด น้ำเ

วยความโกรธ เขายกมือขึ้นราวกับจะตบฉัน ฉ

ประตูหน้

เปื้อนยิ้มเหมือนฝัน เ

งอะไรคะ?” เธอถาม ดว

ลี่ยนไป ความโกรธเกรี้ยวหายไป ถ

ณอลิสาพูดเสียงหวาน รีบเข้าไปหาเธอแ

ยงของเขาตอนนี้อ่อนโยนและเหมือนพ่อท

รส่องประกายใต้แสงไฟ “สมบูรณ์แบบที่สุดเลย พ่อแม่ของพี่เขากำล

แม่ฉัน คุณอลิสาเปิดมันอ

อลิสาอุทาน “ลูกสมควรได้รับทั้

ันยืนอยู่ท่ามกลางซากแจกัน รอยยิ้มขอ

ไรที่นี่? นึก

พลางส่งสายตาอาฆาตมาให้ฉัน “แ

ห็นใจจอมปลอม เธอเดินเข้ามาหาฉัน ทำท่าห่วงใ

มาแตะแขนฉัน

ตัวฉัน” ฉั

ใจเลย พี่นึกว่าเฟย์จะดีใจกับพี่ซะอีก เ

วามมา” ฉันพ

่ว่าเขารู้สึกผิดมาก เขาบอกว่าเฟย์กับเขาเข้ากันไม่ได้ เขาบอกว่า... เขาบอกว่าอดีตของเฟย์มันห

ะจงใจกรีดแทง เธอกำลังอ้างคำพูดของคู่หมั้นคนใหม่

ู้ว่ามันเป็นเรื่องโกหก เป็นการแสดงละครให้พ่อแ

น... ที่แตกสลายได้” คริสพูดต่อ เสียงสั่นเครือด้วยน้ำตาจระ

ี่บดขยี้อยู่ในอก ฉันมองน้องสาวฝาแฝดของ

่นปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของฉั

เฟย์หมายถึงอะ

อก “แกกำลังทำให้น้องเสียใจในคืนที

ทนเห็นลูกมีความสุขไม่ได้ เราพยายามอย่างดีที่สุดแล้วที่จะเลี้ยงด

ดวงตากลมโตดูจริงจังอย่างเสแสร้ง “หนูไม่ว่าอะไรหรอกถ้าจะแบ

าดนี้ มันน่าทึ่งมาก ฉันจ้องมองเธอ แล้วก็พ่อแม่ของฉัน ที่

ห้งและบ้าคลั่งดังลั