ันเจือไปด้วยความประชดประชันที่ฉันไม่ได

ทับลงบนใบหน้าของฉันในจินตนาการอันน่าขยะ

ะจงใจซึ่งไม่ไปถึงดวงตาของเธอ "โอ้ เ

ลมคม "เธอคิดจริงๆ เหรอว่าผู้ชายอย่างคิน มิล

นฝ่ามือ ความเจ็บปวดเป็นเหมือนสมอ

รียบ "ถ้าเธอต้องการเขา เธอก็เ

ป็นการทดสอบ เป็นคำวิงวอนสุดท้ายที่สิ

าคำด่าทอใดๆ "เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? เธอที่ถูกไล่

วก้อยของฉัน" เธอพูดเสียงแผ่วเบา คำพูดของเธอถูกออกแบบมาเพื่อสร้างความเสียหา

้าของฉันซีดเผือด ความทรงจำที่เธอขุดขึ้นมานั้นยังคงสด

บครัว หลังจากที่คาร่าสร้างสถานการณ์ ร้องไห้ฟูมฟายว่าฉันรังแกเธอ ฉันจำได้ว่าพวกคนรับใช้กระซิบกระซาบกัน ความภักดีของพวกเขาเปลี่ยนไ

ั้นไปแล้ว แต่มันกลับมาอยู่ท

งการแล้ว" ฉันพูด เสียง

นหวานของเธอหลุดออกในที่สุด "มันจะไม่มีวันพอจ

กต่อไป ฉันหัน

นนะ!" เสียงของ

ูจะปิดลง เธอพุ่งเข้ามา คว้าแขนฉั

ยคาดคิด เธอตบหน้าตัวเองอย่างแรง

แห่งชัยชนะที่ชั่ว

ามโถงทางเดิน เสียงฝีเ

เล่ห์เหลี่ยมเดียวกันนี้เพื่อทำให้ฉันถูกไล่ออกจากบ้านของตัวเอง พ่อข

จะไม่อธิบาย

ร ความคิดของฉันว่างเปล่าไปด้วยความโกร

ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยควา

ข้างๆ เธอ มันแตกก

อว

า ไม่ใช่มาหาฉัน แต่มาหาคาร่า เขาดึงเธอไปไว้ข้างหลัง

าถามเธอ เสียงของเขา

ของฉันกลายเป็นก้อนน้ำแข็งในอก มันเป็น

นสั่ง เสียงของเ

เข้าไปในต

ปลี่ยนเป็นน้

ำสองคนปรากฏตัวขึ้นทันท

อกมาเมื่อล้มลง เข่าของฉันกระแทกลงบนเศษแก

รสชาติคาวเลือดเต็มปาก กางเกงสีเข้ม

งอารมณ์ใดๆ "เธอตบ

"คิน บางทีเธออาจจะไม่ได้ตั้งใจ..

ี่ฉันจะทันได้ทำอะไร เขาก็บังคับให้เธ

บไปซ่อนตัวในอ้อมแขนของเข

เป็นแววตาที่อ่อนโยนและห่วงใยอย่างสุดซึ

ารู้ เขาน่าจะรู้ว่าคา

ขาย้ำ เสี

มแน่น ดวงตาของฉันร้อนผ

กหน้าใ

อีกครั้ง หูของฉันอื้ออึง ภาพเบลอ โลกกลายเป็นวังวนของความเจ็บป

บที่ท้ายทอย มีคนเอาเศษขวดท

เข้าครอบงำคือใบหน้าของคาร่า ริมฝีปากข