านตั้งอยู่บนชั้น 30 ของตึกระฟ้ากระจกใส มองเห็นวิวได้ทั้งเมือ

บรรจุสัญญาก่อนสมรสแล

สงบและราบเรียบ “ฉันต้องการเตรียมเอกสารตอนน

ด้วยความเห็นใจอย่างมืออาชีพ “แน่นอนค่ะ คุณพ

คือการปลดปล่อย เธอแวะที่ร้านกาแฟเล็กๆ และซื้อซุปไก่กับชาร้อนใส่กระติกน้ำร้อนแ

็นอารยานั่งอยู่ข้างเตียงของเขา เธอกำลังพยายามป้อนซุปให้เขา แต่ท่าทางของเธอดูเ

ลางใช้กระดาษทิชชูซับรอยเปื้อน

่าแต่อ่อนโยน เขาเอื้อมมือขึ้นไปเ

สั่นเทา “หมอบอกว่าการสำลักควันมันรุนแรงมาก มัน

อ “มันคุ้มค่า ตรา

ด้วยความชื่นชม “คุณอยากเป็นศัลยแพทย์ระบบประสาท

“ผมไม่ได้ทิ้งมัน ผมมาเ

น “หมายความ

ื้น คุณหมดสติไปเกือบนาที ผมไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนในชีวิต วันนั้นแหละที่ผมตัดสินใจว่า

ยงตุบเบาๆ เธอไม่ทันสังเกต คำพูดเหล่านั้นดังก้อง

วามทะเยอทะยานในชีวิตขอ

เธอยกขึ้นปิดปาก “คิน..

า ซบหน้าลงบนอก

มผัสได้ถึงบางสิ่ง แต่แล้วแขนของเขาก็โอบรอบตัวเธอ กอดเธอไ

ัว เธอหันหลังและเดินจากไป ฝีเท้าของเธอเงียบงันและ

บเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของภาคินัย หมอเอก เขา

ะไปหาคินพอดี เข

่ะ” เธอพูดด้วย

ยได้ไหม” เขายื่นแฟ้มเอกสารสีน้ำตาลให้เธอ “

่างสับสน ภาคินัยรักตำแห

งใหม่ บ้าไปแล้วใช่ไหมล่ะ เสียสละงานวิจัยของตัวเอง... แต่เขาบ

ในมือ มือของเธอสั่นขณะที่เธอเปิดมันออก ข้างในเป็นจดหมายลาออกอย่างเป็นทางก

่ทันสมัย ผู้รับผลประโยชน์หลักและผู้อำน

ีวิตของเขาสร้างขึ้นรอบตัวอารยา เขามาเป็นหมอเพื่อเธอ ตอนนี้เขากำลังจะ

เบียนสมรส เป็นตัวแทน

มรักที่มีต่อชายผู้ฉลาดและทุ่มเทคนนี้ ตอนนี้เธอตระหนักด้วยความชัดเจนจนน่าคลื่นไส้ว่า แม้แต่ช่วงเวลานั้

้นทางนั้น ถึงเวลาแล้วที

่สว่างจ้าและไร้ความปรานี เธอหยิบโทรศัพท์

นที่เคยบอกเธอเสมอว่าเธอเกิดมาเพื่ออะไรที

กริ่งที่สอง “พล

่นคงอย่างน่าประหลาดใจ “บริษัทสถาป

สียงของบีก็เต็มไปด้วยความ

บนริมฝีปากของเธอเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี “ฉ

นจะเริ่มหาพื้นที่สำนักงานเลย! ที่กรุงเทพฯ

บฟ้า มองตึกสูงตระหง่านที

นักแน่น “ไม่ใช่กรุงเทพฯ ที่ไหนสักแห่ง