อคิดว่าเธออยู่ยงคงกระพัน ซ่อนตัวอยู่

พื่อไปเห็นความจริงด้วยตาตัวเอง ไปฟังจากปากของพวกเขาเอง แบบไม่ผ่าน

ัญชีอวตารติดต่อผู้จัดการฝ่ายธุรการของแกลเลอรี่ สร้างเรื่องว่าเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ต้องกา

ทำความสะอาดคนอื่นๆ ฉันสวมชุดยูนิฟอร์มสีน้ำเงินเรียบๆ สวมห

ตที่พวกเขาสร้างขึ้นที่นี่ บนโต๊ะข้างเตียงมีกรอบรูปสีเงินตั้งอยู่ เป็นรูปไอศูรย์กับคีรติในวันแต่งงาน แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้แต่งงานกันอย่างเ

โพนี่ คีรติกับไอศูรย์หัวเราะอยู่บนเรือ สถาปัตยกรรมของแกลเลอรี่มีกลิ่นอายสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์ของพ่อฉั

แอนกำลังเช็ดเคาน์เตอร์อยู่ ฉันพูดเสียงเบาและดัดเสียง “ท

นนั้นมาก ส่วนท่านประพจน์...ท่านมาที่นี่บ่อยกว่าไปออฟฟิศต

นเลย ฉันเคยอ้อนวอนให้ท่านอ่านบทหนังของฉัน ให้คำแนะนำ แต่ท่านก็ม

อมอรล่ะคะ” ฉั

ุกอาทิตย์เลยค่ะ” แอนพูดพลางส่ายหัว “ท่านบอกว่าคีรติ

ใช่ลูกสาวตัวจริงที่ใช้เวล

่ฉันหันหลังจะออกจากห้องพักพนักงาน ฉันก็ได้ยินเ

้มหน้าและสวมหน้ากากไว้ แกล้งทำเ

ขา ไอศูรย์

นะไอศูรย์ ที่ต้องมียัยนั่นอยู่ใกล้ๆ เม

ใจฉัน

หงิดอย่างเห็นได้ชัด “อย่าพูดถึงเธอแบบนั้น เธอยังเป็นคนของธีรโชตินะ ทุกอย่า

่เขาจำใจทรยศเพราะภาระหน้าที่ ฉันตระหนักได้ว่าความริษยาของคีรติคงฝังรากลึ

งการแล้ว ฉันหันห

งไอศูรย์ดังขึ้น “

งทื่อ หัน

ที่นี่เป็นประจำ เขารู้จักทุกคน ความคิดที่ว่าเขาคุ้นเคยกับพนักงานในแก