ู่ครู่ใหญ่ ใบหน้าของเขาอ่านไม่อ

ด้ถึงความตึงเครียดที่ข้อเท้าของเขา กล้ามเน

จ คำนวณความเส

็สบถออกมาเบาๆ

้าแขนฉันด้วยกิริยาแข็งกระด้างแล

วดหลุดจากปากฉันเมื่อขาที่ห

่งผู้โดยสาร การเคลื่อนไหวของเขามี

แทบจะโยนฉันลงบนเ

โคโลญจน์จางๆ ที่สะอาดและหรูหรา มันเป็นคนล

ามสุขที่น่าตกใจและเจ็บปวดเมื่

ง เดินอ้อมมาแล้ว

หน้าผ่านกระจกที่เปียกโชกไปด้วยฝน มื

แข็งกระด้าง “ฉันจะส่งเธอที่หน้าห้องฉุกเฉิน แล้วจะล้างมือจา

้ำแข็ง เขาไม่ได้ช่วยฉ

็นความยุ่งเหยิงในโลกที่โห

เหนียวเหนอะหนะติดเสื้อผ้าที่เปียกและขาดวิ่นของฉัน ฉันคือร

่างนุ่มนวล การเคลื่อนไหวทำให้

น ซึ่งฉันคิดว่าหายหรือพ

ยังพอมองเห็นข้อความเดียวที่ปราก

ะการแจ้งเตือนนั้น ข

ไม่ตาย พวกมันกำลังตา

หม่ที่เย็นและคมกว่าสายฝ

่อยให้ฉันไปหาตำรวจง่ายๆ เขาจ

น ฉันไม่ได้แค่หนีจากสามีเลวๆ

มตื่นตระหนกของฉัน สายตาของเขาเหลือบจากถนนมา

ต้นรัวเป็นจังหวะบ้าคลั่งอยู่ในอก *อย่าไว้ใจใคร* นั่นรวมถึงผ

ันรู้สึกได้ถึงความไม่ไว

วนิรันดร์ มีเพียงเสียงที่ปัดน้ำฝนที่ทำง

ข้ามาเรื่อยๆ เป็นประกายระยิบระย

ยังใจกลางเมืองที่เป็นท

หน้าไปยังย่านสุดหรูที่มีระบบรักษา

รถใต้ดินส่วนตัวของตึกระ

พยาบาล” ฉันพู

ามีของเธอเป็นคนที่มีอำนาจและเส้นสายดีมากนะ คุณนายกิจจาไพศาล ทันทีที่ฉันทิ้งเธอไว้ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ

ันเป็นบ้า วางรากฐานเพื่อทำให้ฉันหมดความน่าเชื่

ามาในตาฉัน “เธอจะถูกฉีดยา ถูกส่งเข้าสถาบัน แล้วก็ถูกส่งกลับไปให้เขาบนพานเงินพานทอง ยินด

นตัวที่เปิดตรงเข้าไปย

เมียมในเฉดสีเทา หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานเผยให้เห็

องบริษัทมากกว่าบ้าน เย็นชา สวยงาม แ

ลังรอเราอยู่ เขามีใบหน้าที่ใจดีแต่

นห้องพยาบาลที่ทันสมัยซึ่งม

และทำความสะอาดรอยบาดแผลและรอยฟกช้ำนับไม่ถ้

ดเวลา เฝ้ามอง กอดอก เป็นย

เรียบๆ ที่ให้สัมผัสนุ่มสบายอย่างน่าเหลือเชื่อบนผิวที่บอบช้ำข

้แย้ง “ใช้เวลานี้พักผ่อน คิดหาทางต่อไป แล้วก็หายตัวไปซะ

้นหรูหรา มีเตียงที่ดูเหมือนปุยเมฆและห้องน้ำในตัวที่ใหญ่กว

จะห้ามตัวเองได้ “ทำไมถึงช่วยฉัน คุณเกลี

ลังยังคงหันให้ฉัน ไหล

ง ฉันคิดว่า

ละแฝงไปด้วยพิษสงที่ทำให้ฉันหนาวเยือกไปถึงกระดูก “เขาสร้างความเสียหายให้ฉันมากกว่

นวลแต่เด็ดขาด ทิ้งให้ฉันอยู่คนเ

า ฉันเป็นแค่อาวุธที

ู่อีกคุกหนึ่ง จากอสูรร้า

กำลังเดิน