องขอ

ด้ห้ามตัวเอง มันเป็นการเคลื่อนไหวที่เล็กน้อยจนแทบมองไม่เห็น แต่หมาป่าในตัวเขาสังเกตเห็น เส

ัก?* เสียงของเขาก้องอ

ลังให้เขา *แ

น้าว “คืนนี้ผมมีเซอร์ไพรส์ให้คุณ ไปร้านอาหารริมผากันนะ ร้านที่เราเจอกันครั้งแรก” เ

น้ำเสียงที่ว่างเปล่า “ฉันก็มีเซอร์ไพรส์ให้คุณเหมือนกัน” ก้อนมูนสโ

มีเรื่องด่วนของฝูง มีหมาป่าจรจัดโจมตีใกล้ชายแดนทางเหนือซึ่งต้องการให้เขาไปจัดกา

รสชาติที่สัมผั

เงาของเขา สายตาของฉันเหลือบไปเห็นบางอย่างบนพรมวางเท้าฝ

่ได้พ

นเบื้องล่าง มันสวยงาม โรแมนติก และเป็นสถานที่ที่เขาเคยสัญญากับ

ึมพำ พลางแตะขมับ “เครือข่ายกระแสจิตมีปัญหาอีกแล้ว เหมือนจะมีปัญหากับเซ

ั้น “เครือข่ายกระแสจิต” เป็นข้ออ้างที่สะดวกสบายที่เขาใช้ส

กระทบกับพื้นทางเดิน โทรศัพท์สำรองของเขา เครื่องที่เขาคิดว่าฉันไม

เผยให้เห็นข้อควา

นเหรอคะ? น่าเบื่อเหมื

ี๋ยวผมจะไปหาเร็วๆ นี้ ใส

งโพสท่าอยู่หน้ากระจก ถือกล่องสีฟ้าอันเป็นเอกลักษณ์ขนาดเล็ก กล่องทิฟฟานี่

สึกเหมือนจะอาเจียน มันไม่ใช่แค่ความหึงหวง แต่มันคือจิตวิญญาณขอ

เขาเป็นหน้ากากแห่งเสน่ห์ที่สงบนิ่ง

นคนแปลกหน้า ความคลื่นไส้ตีขึ

ของเขาขมวดเข้าหากันด้วยสิ่งที

” ฉันโกหก พลางเลื่อนเก้าอี้ถ

ู่ในท้องของฉันลงในโถส้วมสีขาวสะอาด ร่า