มโนรม

แล้วที่ฉันไม่ได้กดเบอร์นี้ แต่ปลายนิ้วของฉั

ดเจนตอบกลับมาในกริ๊ง

ฉันพูด เสียง

ตามมาด้วยเสียงสะอื้น "คุณหนูเมษา!

้ยงฉันมาทั้งชีวิต เมื่อฉันเล่าเรื่องดีนให้เธอฟัง เรื่องหลานชายของท่าน

ตา "ท่านอยากเจอหน้าหลานชาย ท่านบอกว่าจะส่งเครื่องบินเจ็ต เฮลิคอปเตอร

เหมือนประเทศห่างไกลที่ฉั

ป่าไม้ตัวเล็กที่เอมเมอรัลแกะสลักให้เขาไว้แน่

นท้อง ฉันอยากให้เขาจากที่นี่ไปพร้อมกับความทรงจำที่มีความสุข ไม่ใช่บาดแผลฉ

ดของฉัน ความหวังเ

ด้วยชายร่างกำยำสองคน ท่านไม่เคยชอบฉันเลย สำหรับท่าน ฉันมันก็แค่ผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้าที่มาทำให้สายเลือดอันสูงส่งของท่านต

าวันในฤดูหนาว "ทั้งสองคน เอมเมอรัลจะประกาศเร

"พ่ออยู่ที่นั่นเหรอค

กาะกุมในท้อง ฉันรู้ว่านี่ไม่

ดูเหมือนเศรษฐีเก่า เมื่อเราถูกนำเข้าไปในห้องบอลรูมขนาดใหญ่ สายตานับร้อยคู่ที่เต็มไปด้วยความไม่พอใ

จิรโชติ ที่ยืนอยู่ข้างๆ มือของหล่อนวางอยู่บนหน้าท้องอ

ด้วยอำนาจ "ที่ดิฉันเชิญทุกท่านมาในวันนี้ ก็เพื่อจะแจ้

ย่างสุภาพดัง

ันอย่างเย็นชา "จะเป็นทายาทโดยชอบธรรมเพียงคนเดียวของกิตติวงศ์ อินโนเวชั

ขณะที่แม่ของเขากำลังทำลายล้างฉันและลูกชายออกจากชีวิตของเขาอย่างเป็นระบบ เขาวางมือทับมือของโคลเอ้ที่วา

หน้าของเขาซีดเผือด ดวงตาเบิกกว้างด้วยความสับ

แทบจะรอไม่ไหวที่จะได้เป็นพ่อคน... ถ้าผู้หญิงคนนั้นก

ี่รุนแรงจนทำให้ทั้งห้องเงียบกริบ ลูกพี่

ึ่งพูดเย้ยหยัน "มันคิดจริงๆ

กับตระกูลเรา" อีกคนเสริม

เรื่องอื้อฉาว เราจะอนุญาตให้เด็กคนนี้อยู่ที่นี่ต่อไปอย่างมีเมตตา ในฐานะเด็กกำพร้าในอุปการะของตระก

านดาที่แหลมคมและเต็มไปด้วยแผนการร้าย บอกกับโคลเอ้ว่า "หนูเป็นเ

ก แผนการที่สร้างขึ้นอย

ยาวบนใบหน้าเล็กๆ ของเขา "ผมไม่ใช่เด็กก

าง แต่โคลเอ้วางมือบนแขนของเขาเพื่อห้ามไว้ เขามองไปที่หล่อน แล้วกลับมามองที่เรา ข

ดท้ายดับวูบลง เหลือไว้เพียงค

เขาไม่เกี่ยวอะไรกับพวกคุณ" ฉันพูด เสียง

ิ้วของฉัน "ดีน" ฉันพูด เสียงของฉันเองก็สั่น "ฟังแม่นะ จากนี้ไ

นจริงๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสนและคำถาม แต่ความรักที่ฉันเคยเห็นในดวงตาคู่นั้นได้หา

ยหวนของเด็กห้าขวบที่

ขวางหน้าฉัน รอยยิ้มของหล่อนเคลือบยาพ

ัล เขาให้ฉันในวันที่ดีนเกิด พร้อมกับสัญญาว่ามันเป็นแค่ของแทนใจสำหรับ

งียบสงบอย่างน่ากลัว "คุณเ

็แค่... ของตกทอดของตระกูลน่ะเม

กี่ยวกับครอบครัว

สึกเย็นเฉียบเมื่อสัมผัสผิว ฉันยื่นมันให้โคลเอ้ ปล

อยยิ้มที่ไม่ส่งไปถึงดวงตา "หวังว่ามันจะน

ฉัน ใบหน้าเต็มไป

ม่หันกลับไปมอง เขาเฝ้ามองฉันจากไป ปากอ้าเล็กน้อย ราวกับว่า

้าไป

-