ลานจอดรถ ยืนอยู

งตอนนี้กำลังร้องไห้อีกครั้ง

ด้พูดอะ

ูป้ายเล็กๆ ที่ฉันงัดออกมา

ะไรกัน” ฉัน

งมัน ใบหน้าขอ

ความโกรธที่แท้จริงปรากฏใ

ดนี่ไว้ที่ม้าน

ิกกว้างด้วยความไ

” หล่อนพูดตะกุกตะกัก “ฉันคิดว่า... ฉันคิด

วิธีที่หล่อนอ้างถึงความทรงจำ

อบฉัน ผลักดันเพื่อด

์ของท่านกลายเป็นป้ายหลุมศพให้แมวตายขอ

“เขาเป็นลูกของฉัน! เธอไม่มีวันเ

ระทบฉันเหม

ฉันแท้งลูก อาทิตย

และเป็นส่วนตัวระหว่างสามีภร

ี่ลึกซึ้งเกินกว

ในตัวฉัน

งเข้าห

ฉันกระชากผมแล้วดึงศ

อนไม่กี่นิ้ว “แกจะไม่มีวันเอ่ยชื่อแม

าทิตย์!” จุลิตาก

หล่ฉัน พยาย

ปล่อยหล่อน! คุ

ที่น่าประหลาดใจแล้วดัน

นพูด เสียงสั่นด้วยความโกรธ “

่ใส่เถ้ากระดูกมาจาก

ฉันเปิดมันแล้วเทเถ้ากระ

นอากาศ เกาะอยู่บนผม ใบหน้า

รู่หนึ่ง ดวงตาเบิ

็กรีดร้องอ

ัวอย่างบ้าคลั่ง ทำให้มันเปรอะเปื้อนเป็นทางสีเทาบนแ

วยความไม่เชื่อและสยดสยอง “คุณเป็นบ้า

่งมีชีวิตที่น่าสมเพชและเปรอะเป

งสงบเยือกเย็นอย่างน่าขนลุก “มั

ล่อนกำลังเสียใจ!”

เสียงที่กลวงเปล่า “คุณคิดว่าห

หน้าของหล่อนเป็นหน้า

าคือทุกสิ่งทุ

าให้ดีกว่านี้” ฉันพูด น้

องฉันแล้วเปิดปร

ีน้ำตาลที่คนของท

าแล้วโยนซองเอกสารลงบ

ะเอกสารกร

ทิตย์ถาม สาย

ือเหตุผลที่แท้จริงที่พ่อคุณจ่ายเงินให้หล่อนหายตัวไปเมื่อหลายปีก่อ

กสารขึ้นม

ตวแพทย์ แล้วก็อีก

้าหาเอกสาร แ

mning ที่สุดจากกอ

ื่อสวัสดิภาพสัตว์ที่หล่อน “ก่อ

ที่บรรยายรายละเอียดว่าหล่อนเรี่ยไรเงินบริจ

วามดูแล” ของหล่อน

นคือแมวชื่

ย่างสงบเพราะแ

้นหรอก อาทิตย์” ฉันพูด เสียงตัดผ่านอาก

ระดาษ ใบหน้าของ

กำลังส่ายหน้าอย่างรุนแรง ดวง

ีดร้อง “ยัยนี่กุเรื่องขึ้นมา

่างรายงานกับจุลิตา แล้

เขา เหมือนพระอาทิตย์ข

ิงเหรอ จุลิต

ณต้องเชื่อฉันนะ!” หล่อน

กสัมผัสของหล่อ

ตเพื่อนร่วมห้องของหล่อนสองคน และเช็คที่ถูกยกเลิกจากพ่อของคุณถึงหล่อน ลงวันที่หนึ่งสัปดาห์หลังจ

ุดท้ายเข้าที่

ี่เขาเชื่อว่าตัวเองเป็นเหยื่อ

ื่องราวที่หล่อนปั้นแต่งขึ้นมาเพ

่เหมือนกับว่าเขากำลั

ปในวัยเยาว์ แต่ในฐานะนักต้มตุ

นเถ้ากระดูกของสัตว์ท