ะในขณะนี้ ฟู่หวนจื้อกำลังยิ้มอย่างสดใสม

้า เธอคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจ

รเช้าเหมือนกันเหร

สองเดินไปที่โต๊ะอาหาร หย