่อยมือออกด้วยความเจ็บปวด แต่ส่วนล

ให้เธอถอยหนี แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเสิ่นเจียสวี่จะแค่นหัว

ได้ว่าตรงนั้นของคุณมันบวม ก็

ย “แต่ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนเลยนะ อย่าได้คิดจะไปแอบทำศัลยกรรมตกแต่งเยื่อพรหมจา

จบ เสิ่นเจียสวี่ก

ห้เธอโยนถุงกระดาษทิ้ง แต่จังหวะที่หยิบขึ้น

… เขาบอกว่าม

ินยวี่ก็แดงก่ำไปจนถึงใบหู ภาพการตรวจร่างกายอ

ายก็เก็บยาหลอดนั้นไว้ แล้วจึง

ไม่มีใครสังเกตเห็นความผิดปกติของเธอแต่อย่า

เสิ่นเจียสวี่ล่อลวงและจะไม่มีทางไปม

ินยวี่ก็หาที่นั่งตรงจุดที่มีคนพล

งประกาศเรียกขึ้นเครื่องก็ดั

ั่งชั้นเฟิร์สคลาส จึงไ

่อง เธอก็เห็นบุคคลคุ้นเค

วมเจ่ออยู่เล็กน้อย ดูท่าเมื่

ตานั้นมืดมนเล็กน้อย “ยินด

งทำเป็นไม่รู้จัก แล้วก็ก้มหน

าสองคนเท่านั้น ถ้าเกิดหมอนี่หน้ามืดจะปล้

ับเขา ไม่ได้ทำให้เขาโกรธแต่อย่างใด แต่เขากลับแย่งสัมภาระจากมือของเธอไปเก

ม่นาน ตัวเครื่องก็เริ่

ดความโกลาหล ผู้โดยสารขวัญอ

นเทา แล้วก็เห็นว่าภายนอกเต็มไปด้วยฟ้าแลบแปล

ินกลับยิ่งสั่นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ผู้โดยสารทวีความหว

ับเนื้อกับตัว เธอบีบสายเข็มข

ต่ำเย็นเยือกของผู้ชายค

ำลังได้รับผลกระทบจากเมฆพายุฝน จึงก่อให้เกิดความสั่นสะเทือน แต่ผมกับลูกเรือจะพยายามอย่างสุ

ของเขา ทำให้ห้องโดยสาร

กเหมือนกับคำว่า ‘ท่าน’ ในประโยคสุด

ทุกสารทิศเต็มไปด้วยสายฟ้าและเสียงฟ้าร้องคำราม แต่เสิ่นเจียสวี่กลับ

นหลังของมู่ซินยวี่ก็ชุ่มไ

สั่นอย่างไม่รอช้า เพราะกลัวว่

ชาการตลอดสามวันหลังจาก

ตัดโดยพลการอีก เพราะกลัวว่าจ

ลง เธอก็นั่งเคร

ีที่ลงจากเครื่อง เธอจะได

สบอุบัติเหตุรถชน อยู่แถวสนามบินนี่เอง คุณรีบ ๆ ไปดูอ

นั่งแท็กซี่ไปเ

ปยังพิกัดที่ผู้อำนวยก

คันชนกัน รถสปอร์ตคัน

ันหลังแค่หน้ารถยุบเสียหาย แต่รถสปอร์ตคันหน้

งตะลึง ทีมกู้

าช่วยดูคนเจ็

ู้ชายคนหนึ่งตะโกนออกมาจากในซากรถตั้งแต่ไกล ๆ ว่

เหมือนเสียงของเสิ่