ณูปการ

มตาตื่นขึ้นมาเพราะได

เสียงเล็กๆ

็นนลินยืนอยู่หน้าห้อง

ไมยังไม่นอนจ๊ะ?"

เล็กน้อย ใบหน

. หนูก

้มเล็

ะไรเหร

ล่านิทานให้ฟังเมื่อกี้

ัวเร

ื่องสนุกๆ ให้ฟังเองนะล

่หนูยังกลั

น เธอตัวสั่นเล็กน

รอลูก ทำไม

ส่าย

หนาวค่ะ หน

มา มือเล็กๆ ขอ

จ๊ะ คืนนี้แม่จ

ย ใบหน้าของเธอซ

ม่ว่าแม่ได้ไหมคะ?" เส

นแรง ฉันกอดเธอ

ก เรียกแม่ว

นมามองฉันดวงตา

ักแม่

นูจ้ะ รักม

ว นลินเติบโตขึ้นเป็นเด็ก

ที่หนึ่ง และปรับตัวเข้าก

ขนมหอม" ขนมของฉันได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว เพร

นมีความสุขอย่างที

ยงโทรศัพท์จากคุณครูปร

รงเรียนหน่อยได้ไหมคะ น้องนล

องฉันก

ยทะเลาะกับใคร เธอเรี

โรงเรียน ตลอดทาง

นลิน? เธอทำอะไร

น คุณครูแยกเด็กทั้

้ ใบหน้าของเธอนิ่งเฉย แต่ดว

ผู้ชายอีกคนหนึ่งน

าดูคุ้นเคยอ

ับน้องภูริณัฐทะเลาะ

ันกระตุกว

้องภู? ลูกชา

น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปมาก

แต่แววตายังคง

คะคุณครู?" ฉันถาม เส

รูถอ

แม่เป็นแม่ของเขาค่ะ แล้วน้องนล

หน้าขึ้นมามองฉันด้วยแววต

ได้ไหมคะ?" น้องภูวิ่งเข้ามา

มาถึงตัวฉัน นลิ

ฉัน!" นลินพูดเสียงดัง สีหน้า

อจ้องหน้านลินด

ย่ามาห้ามฉันนะ

กินทุเรียน ไม่ดูหนังผี ไม่ชอบเล่นหุ่นยนต์ที

ล็กน้อย เขาหันมา

ทุเรียนเหรอคะ?" น

งฉันกำลังสับสน และฉันก็ไม่รู้จะเริ

แย้ง แต่คำพูดของเข

ชอบกินทุเรียน! แ

ัวเรา

ยังกลัวหนังผีจะตายไป! แม่ฉันเคยเล่าให้ฟังว่าแม่เคยอ

ี่นลินด้ว

คำพูดที่ฉันเ

้ง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้

ไม่ได้รักภู

ท้ๆ ของฉัน หัวใจขอ

รักของฉันในตอนนี้มัน

ูออกอย่างช้าๆ แ

ะไรใช่ไหมจ๊ะ?" ฉ

น้า เธอจั

จูบหน้าผ

กดีของแม่เส

มองน้องภ

ไปกับพ่อเถอะนะ"

ยหน้า น้ำ

กับแม่! ภูจะกล

ถอน

่แล้วนะลูก" ฉันพู

น้อย ดวงตาของเขาเ

ป็นลูกของแม่!

ายเสื้อข

้านกับแม่เองดีกว่าค่ะ น

ิ้มใ

ลูก เดี๋ยวแม

มองน้องภ

ันนี้แม่มีความสุขมากแล้ว ขอให

าของเขาเต็มไปด้วยค

ไหร่ แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องจั

งกระซิบ

่อนได้ไหมจ๊ะ เ

ห้องเรียนช้าๆ แต่ก่อนที่จะจา

ังนลินไปด้วยแว

ปวด แต่ฉันก็ไม่อ

องภู เขาเงยหน้าขึ

ูแล้วจริงๆ เหรอคะ?

ูอีกครั้ง ฉันรู้

ารถกลับไปเป็นค