นิด

ด้ยิน แต่มันกลับทำให้ทุกคนใ

ต็มไปด้วยความโกรธจัด เธอไม่สนใจเ

ีกเหรอ!" เรณูกระแทกส้นรองเท้าเข้

ความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้

นเดียว! แกไม่มีสิทธิ์!"

นแล้ว แต่คำพูดมันจุกอยู่ที่ลำคอ

ริ่มแสดงสีหน้าลังเล บางคนเริ

ด้คิดนาน เธอหันไปส่งสายต

ยู่! ไม่เห็นเหรอว่ามั

ีกครั้ง ดวงตาของเธอ

นของฉัน แล้วก็เหลือบมองไปที่ก

้าธรรมดาๆ ไม่มียี่ห้อ ไม่

ยๆ คิดว่าท่านประธานจะสนใจผู้หญิงแบบแก

มือนอากาศไม่พอ หัวใจของ

นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จ

างอย่างกำลังไหลออก

ย็นวาบแล่นไ

พนักงานคนหนึ่งร้องอุ

อง แต่ร่างกายของฉ

งำจิตใจ ฉันรู้ว่

. ลูกของฉัน

ามรู้สึกเย็นเฉียบที่หว่างขา และคว

ซึมออกมาจากร่างของฉัน เ

อย่างแกนี่มันเก่งจริงๆ

อะไรกัน! เลือดประจำเดือนแกเหร

างเงียบกริบ ไม่มี

เอื้อมมือออ

นด้วย..." เสียงของฉัน

้ามาช่วยฉันเลย ทุกคนยืน

พัก เธอดูเหมือนจะสนุ

บโทรศัพท์มือถือของเธ

รียกพยาบาล หรือเรี

ธอเปลี่ยนไปเป็นอ่อนหวา

พอดีมีผู้หญิงคนหนึ่งมาอาละวาดที่บร

้นมองฉันด้วย

้เรณูไปหาเหรอคะ? ได้ค่ะ เ

ลับมามองฉันที่นอนจ

หญิงอย่างแกหรอก!" เธอ

ัวใจของฉันถูกบีบ

ากำลังจะทิ้

นมากขึ้น เธอเหยียบลง

จ็บปวดที่รุนแรงรา

ี่สูง แกก็จะเจอแบบนี้แหละ!" เธอ

ยู่บนโต๊ะขึ้นมา เธอย

ัวที่เข้าครอบงำจิต

ำอะไร เสียงโทรศัพท์ข

วยความหงุดหงิด

ล่าคะ?" เธอพูดด้วยน้ำเสียง

จากโทรศัพท์ "เอกสารที่ฉันสั่งไ

ะ พอดีมันมีปัญหาเล็กน้อยค่ะ เรณูกำลั

จอย่างหงุดหงิด "ฉันรออยู่ท

บมามองฉันด้วยสายตาที

เขากำลั

ไว้! ฉันต้อ

รั้ง เพื่อส่งสัญญาณให้

เข้ม ที่มีคราบแกงมัสมั่

มหวาน ตอนนี้กลับกลายเป็

แต่ร่างกายของฉันมัน

เข้ามาช่วยฉันให้ทันก่อ

ฉันอยู่ที่นี่