ล้วที่เราไม่

เหมือน

ผู้ชาย’ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป... เคยชอบผู้ชายคนเดียวกัน และเคยคบผู้ชายคนเดียวกัน แต่เธอเลือกเพื่อนจึงยอมตัดใจ ใน

ม?” ปิ่นกานต

ยิ้ม “ฉันกำลังจ

งงงานเท่านั้น! ...ฉ

จ็บปวดมากทีเดียวกับคำว่า

ที่จะปิดเมนูลงและเงยหน้าขึ้นสั

ักใครสักคนจริงๆ ไม่ว่าคนนั้นจะแย่มากแค่ไหน หัวใจก็ไม่มีทางเกลียดได้ มันคงจะจริ

มา มินตรามองรอยยิ้มที่ยังคง

้ายสักหน่อย ไม่ว่าจะเกลียดหรื

ะ” มินตร

าทำงานและเคลียร์กองเอกสารที่ตั้งไว้อยู่บนโต๊ะ เวลาผ่านไปไวไม่ทันตั้งตัว นี่ก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว หญิ

นเพื่อคืนเสื้อผ้าให้ ใจหวังว่ามันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้พบกัน เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่น่

กไปทันที ปิ่นกานต์ใช้เวลาขับรถจากบริษัทมายังคอนโดฯ ของชายหนุ่มเพียงแค่สี่สิบกว่านาที

ี่สิบสอง พร้อมกับยืนรอพลางยกข้อมือดูเวลา ไม่นานนักประตูลิฟต์เปิดออก หญิ

ักพักเปิดประตูจึงเปิดออก เธอยื่นถุ

วตรงหน้าพร้อมกับ

แล้วค่ะ” ปิ่

มตอบ “ผมไม่นึกว่าคุ

่อยากปล่อ

้น เขาแค่ต้องการจำว่าอย่างน้อยผู้หญิง

ิกคิ้วมองเ

์บอกเพียงชื่อเล่นด

ีกนะ” ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับยิ้มให้ ซึ่งมันไม่ได้เป็นความต

การสนทนาต่อจึง

ัวกลับก

ะอย่าไปเมาที่ไหนอีก” ธีร

ามองหน้าชายหนุ

กคุณ...อันที่จริงแล้ว ผมไม่ได้เ

ดว่า...คุณน่าจะหายแคลงใจผมได้

...กับคนแบบ

พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเ

ราจะได้พบกันอีก” ชายหนุ่ม

้นๆ ก่อนที่จะห

วางถุงเสื้อผ้าลงที่โซฟาแล้วนั่งลงอมยิ้มอยู่คนเดียว มันคงเป็นครั้งแรกที่เห็นและทำให้ยิ