วสวยไห

ได้รู้ว่าท่านไม

าดูแกใกล้ ๆ สิรัล

นึกว่ามารดานั่งอยู่คนเดียว แต่นี่ดันมีคนอยู่กับแกด้วย รีบกลบเกลื่อนอาการประหม่าของตนเอง บ

ี้บอกให้เอา ทีเขาจะเอาจริง

เถียงกับมารดาต่อหน้าคนอื่น ออ

ุตส่าห์หันไปร

ะท่านเ

าออกจากรอยต่อของที่สองแปลงมาได้แล้วก็จำต้องเปิดปากบ่นท่านเสียหน่อย “แม่น

ำหมัดตั้งการ์ดราวกับมีวิชาจะไปสู้กับใครได้อย่าง

มพำขึ้นเบา ๆ “เป็นอย่างแม่นี่ก็ดีเหมือนก

ำเสียงดุใส่เธอ “แกว่าแม่โง่หรือรัล แ

มกันไปได้พักหนึ่ง ค่อยถามถึงบุตรสา

ต ดรัลรัตน์ใจกระตุกวูบหนึ่ง ปดด้วยกา

ลับบ้าน

สิ รัลไ

องได้ราวอะไรเลย แค่นี

ไม่มีอะไรดี

กคนนี้เอาแต่ด่าว่าแม่

ป็นคนบาป คนไม่

องดังลั่นขึ้น แล้วตีแขนบุตรสาวให้ปล่อยตน สองแม่ลูกโต้คารมกันไป หยอกกัน

คับให้ลงนอน ค่อยออกไปนั่งแพ็กของส่งให้ลูกค้า

ื่อขายทั้งแบบปลีกและส่งให้กับลูกค้าที่สั่งซื้อออนไลน์เข้ามาอีกด้วย ขอ

งขับเคลื่อนเดิน

เสธเงินไ

มาเสียที เลยต้นปีมาตั้งสามสี่เดือนแล้ว ปีก่อนเธอก็ทวงไปห้

ได้น้อยลง จึงส่งได้เพียงเท่านี้ ไม่ใช่ว่าปีนี้

อาให้พี่รัลดูหรือยัง” จบคำของลาวัลย์ ญาติผู้น้

น่ำเต้นรัวเร็วมากขึ้น รับมาแล้ว อ่านเนื้อหาที่หน้าแรก พร้อมด้ว

ก็คือเด็กชายสิปปภาส ที่แท้คิดเล่นแง่กับเธอ เขาถึงได้ทำเฉยกับเง

ปหรื

ายขนาดนั้น ก็ค

่มีของกินเลี้ยงเด็ก ๆ อยู่ค่อนข้างเยอะ อีกทั้งยังมียายที่บางทีก็ดูหลานได้บ้างไม่ได้บ้าง ไหนจะลาวัลย์และคณิสราอีก ให้

ค่อนไปทางเก่าเข้ากรุง เพื่อเข้าพบกับบ

กไม่พอ ยังเห็นแก่ต

กคนแบบนี้ได

ังไม่ทันได้ลืมตาออกมาดูโลก ไ

้ยงดูอยู่คนเดียว ไม่มีแม้แต่เงาของคนเป็นพ่อจะมาเหลียวแล แล้วตอนนี้เกิ

นครั้งที่สองแล้วที่เธอต้องบากหน้ามาพบบิด