หลักฐา

ที่เคยคาดโทษปลายฝน “ขับรถไว ขับรถประมาทจนเฉี่ยวชนคันอื่น เป็นเหตุ

ื่องที่เธอถูกคาดโท

ตคับโรงจอดรถ ไม่ยอมหลบทางให้ ปลายฝนมองด้วยสายตาเจ็บใจ

อย

ล้ว ภูผายังเดิน

พอเจอคนทำหูทวนทำใส่ ก็ให้หงุดหงิดใ

จสั่นเพราะเคยถูกเขาจูบไปรอบหนึ่งแล้ว แถมยังขู่ทิ้งท้ายว่าจะจั

จกล้าเดินหน้าใส่ แม้ขนาดตัวจะเทียบอีกฝ่ายได้ครึ่งเดียว แต่ก็มั่น

งอีกทางในเสี้ยววินาที จนกลายเป็นว่าตัวเธอ

้ ดึงให้รอดจากจังหวะที่ก

ขึ้นมองสบตากับเขา เสี้ยววินาทีนั้นเองที่รู้สึกได้ถึงความรู้สึกอ่อนหวาน

่อนอีก แต่เปล่าเลย เธอถูกดันให้ออกจากอ้อมแขนขอ

อบนี้ไม่ดึงไป

ับอ่านความคิดของเธอออก ยกมือลูบแขนตรงที่ถูกสัมผัสจากเขา เดินหลบไปทาง

อบ ทำเหมือนว่าเพิ่งนึกอะไรได้ ยอกย้อนใส่เขา “อ้อ ลืมไปว่าไม

รียกว่า ‘ภูรี่’ ก็ตาม เห็นแต่สายตาแปลก ๆ ที่มอ

ย้อนถามเขากล

่าที่คิดไว้แต่แรก ถ้าแบบนี้ คิดว่าน่าจะนอนได้อีกหลายคน

กาม” ปลายฝนร้อง

นุ่มลึกนะ ทั้ง ๆ เขามันจอมกวน จอมป

ก็แล้วกัน นายปรินน

่างพี่ปริน แล้วก็รู้เอาไว้ด้วยว

อไปก๊อปแบบจากแบรนด์เนมดังมา กำลัง

บโดนยั่วกลับจนเดือดพล่านอยู่ตอนนี้ “ไอ้หมอโรคจิต ข่

ยิ้มยั่วยุอยู่ดี ก่อนจะผุดคำพูดตอบโต้กลับมาว

าจะยั่วคนเก

งจะเลี่ยงออกไปจากตรงนั้น แอบนึกว่าเขาจะรั้งเธอไว้ด

าจ

ถื่อน ทำไมรอบนี้

ือทาบลงบนอกด้านซ้าย หัวใจของเ

ไปยังรถของอีกฝ่าย มองสำรวจรอบคัน แล้วค่อยหากุญแจที่แขวนอยู่ในที่ของมัน เปิดดูภาพจากกล้อง

ไงหม

ายังไง

มบุตรชาย ที่ตอบคำถามของต

ลงข้าง ๆ ถามอีกที “ลูกเคยเจอน้องแล้วนี่ ครั้งนี้ลองไปทำค

ะไร หรือไอ้หมอโรคจิตนี่จะฟ้องเรื่องที่ตนขับรถเฉี่ยวเมื่อคืน

ยน้ำเสียงติดจะมีแง่งอนนิด ๆ “คุณแม่น่ะสิคะคุ

กล่าวเยาะใส่ “ทำไมไม่หาลูกเขยให้คะคุณแม่ เล่นไปหาลูกสะใภ

ของเธอทันที นึกขึ้นได้ว่าลืมสั่งคนครัวให้ทำ